Ik ben vandaag precies 25 weken zwanger. Nog maar 10 weken werken en dan heb ik al zwangerschapsverlof! Ben je dan al aan het aftellen? Nee hoor dat zeker niet, maar het is meer om aan te geven dat de tijd zo enorm snel gaat. Ik weet dat ik enorm in herhaling val, want volgens mij zeg ik iedere keer dat het zo snel gaat, maar dat gaat het ook gewoon. Goed, tijd voor een update van de laatste twee weken.
Zo waren de afgelopen twee weken
Onze zoon is lekker druk in mijn buik, nu ook steeds vaker overdag en dat is echt genieten. Zijn favoriete momentje is ’s avonds als ik naar bed ga. Ik zal heel eerlijk zeggen dat het dan soms ook wat minder is, aangezien mijn blaas favoriet is en het lijkt alsof hij er al uit wil, want hij trapt ook richting de uitgang. Althans zo voelt het dan en dat is geen pretje kan ik je vertellen. Ik zie het zo voor me dat hij letterlijk gaat staan in mijn buik, handen gebald, benen gestrekt en afzetten maar haha. Kortom het is een lekker aanwezig mannetje, net als Naomi. Verder draait hij constant in mijn buik, een gevoel dat mij herinnert aan Naomi, want zij lag in stuit en deed dit constant totdat ik 36 weken en 5 dagen zwanger was. Toen heb ik een versie (draaipoging) uit laten voeren in het ziekenhuis. We hadden maandag 6 februari een bijzonder moment. Ik zag mijn buik voor het eerst bewegen en Stephan heeft zijn zoon voor het eerst voelen trappen. De foto en de tekst omschrijven ons gevoel! Naomi heeft haar broertje ook voor het eerst gevoeld. Ze vindt het natuurlijk maar gek, want ze snapt er niets van 😉 Ik vind het wel heel bijzonder dat hij reageert op haar hand. Waar zij haar hand ook legt, hij laat weten dat hij daar is. Heel gaaf!
Mijn buik groeit gestaag door, zoals jullie hierboven ook kunnen zien. Maandag (de dag van de foto) vertelde ik mijn collega’s nog dat ik geen zwangerschapsbroek droeg. Dinsdagochtend wilde ik diezelfde broek nog een dagje aan en ik kreeg de knoop niet meer dicht. HUH?! Mijn buik had die nacht een enorme groeispurt gehad, de zwangerschapsbroeken draag ik dus vanaf dinsdag. Zit wederom weer heerlijk! Het is enorm genieten die groeiende buik, ik kan zelfs mijn voeten niet meer zien als ik rechtop sta en naar beneden kijk. Maar…. het wordt ook echt al zwaarder, zoals spelen met Naomi op de grond, bukken en dat soort zaken. Het hoort erbij, maar dat is wel even wennen weer. Verder zijn we nog steeds druk met de slaaptraining. Het vordert en dat is zo fijn! Zo blij dat we die stap hebben gezet.
We hadden ook weer controle bij de verloskundige. In gewicht ben ik lekker aan het aankomen, fijn! Wordt wel tijd na al het overgeven in het eerste trimester. Daarnaast was mijn bloeddruk 110/60. Nog aan de lage kant, maar niet meer zo laag als voorheen. Het hartje luisteren vind ik altijd een heerlijk moment, maar nu even niet. Ik hoorde het zelf ook al, een extra slag in het hartje. Dat hoorden we tijdens de 20-wekenecho ook. Niks om ons zorgen over te maken zeiden ze toen, omdat het de onrijpheid van het hartje is en het hart zag er verder ook goed uit. Maar nu het weer tijdens de controle was, zat het mij toch niet lekker. Het is nog steeds niets om ons zorgen over te maken, pas tegen het einde van de zwangerschap sturen ze je door voor extra controles. Ik moet 6 maart weer terug voor controle en als we het dan nog horen, krijg ik een verwijzing naar het ziekenhuis. Puur voor mijn gemoedsrust, maar dat is ook belangrijk. Door het verleden met Naomi waarbij we een aantal dagen in de week in het ziekenhuis te vinden waren vanaf 30 weken zwangerschap, zit dat toch in je achterhoofd. Ook wordt er dan weer bloed afgenomen
Weer wat vinkjes op de lijst
Ik heb geshopt voor onze kleine man! Jawel, zo leuk om te doen. Ook enorm wennen hoor jongenskleding, het is zo anders dan meisjeskleding (joh duh!). Verder zijn we er helemaal uit hoe we het doen met de kamers van de kids. Aangezien we gaan verhuizen krijgt ook Naomi een nieuwe kamer. Binnenkort een blog hierover hoe we het doen met de meubeltjes en wat mijn inspiratie is voor beide kamers. Ook komt er een shoplog aan, maar ik heb het te druk (gehad) om goede foto’s te maken, dus dat komt nog. Verder hoeven we ook gewoon nog niet zoveel te doen of aan te schaffen. Nog even en dan krijgen we de sleutel en kunnen we echt aan de slag! Het wordt flink aanpoten, omdat we 31 maart uit ons eigen huis moeten. We hebben een back-up, maar gaan alles op alles zetten dat we 30 maart in ons nieuwe huis kunnen slapen.
En hoe gaat het met mijn zwangere lezeressen?
Liefs Angela
3 Comments
Nicole
17 februari 2017 at 07:48Hmm naar dat er nog steeds een extra slag ik zit, zou me stiekem toch ook wel beetje druk maken al is t niet nodig. Mooie buik heb je ook echt hoor meis.. Zo leuk om vrijwel gelijk op te lopen met je! Benieuwd naar onze boys
Nicole onlangs geplaatst…Zwangerschap | week 24 – hoofdpijn en glucose test
jodi - liefthuis
17 februari 2017 at 21:31Zo spannend bijna je nieuwe huis. En ik vind het nog steeds bizar dat je je broek niet meer aan kan van de een op de andere dag. Heel raar.
jodi – liefthuis onlangs geplaatst…Harry Potter The Exhibition…Een aanrader of niet???
Charlotte
18 februari 2017 at 12:31Wat vervelend dat die extra slag er nog steeds in zit 🙁 Kan me helemaal voorstellen dat je je toch een beetje zorgen maakt. En wauw, nu pas een zwangerschapsbroek aan, ik droeg geloof ik al met 9 weken een zwangerschapsbroek haha.
Charlotte onlangs geplaatst…10 irritaties die elke leerkracht herkent