Als je een kinderwens hebt en je hebt besloten om de natuur haar gang te laten gaan, dan wil je het liefst de volgende maand al zwanger zijn, maar dat overkomt maar weinig vrouwen.
Volgens de statistieken:
- 30% van de vrouwen is binnen drie maanden in verwachting
- 70% is binnen een half jaar in verwachting
- 80% van de vrouwen is binnen een jaar in verwachting
- 90% is na twee jaar in verwachting
Stephan en ik zaten bij de zwangerschap van Naomi bij de eerste 30%, vele malen sneller dan we hadden verwacht. Er zijn ontzettend veel vrouwen en mannen die nog langer dan twee jaar moeten wachten op een kindje of zelfs helemaal niet gezegend zijn met een kindje. Ik kan me niet voorstellen hoe zwaar dat moet zijn. Ik was zo blij met mijn zwangerschap dat ik graag iets wilde doen voor vrouwen en mannen bij wie dat niet vanzelfsprekend is. Daarom schreef ik mij in bij Moeders voor Moeders.
“Moeders voor Moeders is een landelijk actieve organisatie en maakt deel uit van het farmaceutische bedrijf Aspen Oss b.v. Moeders voor Moeders wil graag stellen met vruchtbaarheidsproblemen helpen. Zij zamelen urine in van zwangere vrouwen. Uit deze urine wordt het hCG-hormoon gewonnen. Dit hormoon wordt door farmaceutische bedrijven gebruikt voor het vervaardigen van geneesmiddelen die worden gebruikt bij vruchtbaarheidsbehandelingen. Je kunt je aanmelden voor deelname vanaf het moment dat je weet dat je zwanger bent tot en met de 11e week van je zwangerschap. Meedoen kan vanaf de 6e tot en met de 16e week. In deze periode bevat je urine namelijk het meeste hCG-hormoon.”
Nadat ik me had aangemeld werd ik opgebeld om een afspraak te maken met de informatrice. Zij komt langs om informatie te geven en daarnaast doet zij een zwangerschapstest. En ook al weet je dat je zwanger bent, zo’n test is dan toch weer spannend! Als je na die uitleg nog mee wil doen, krijg je een kratje met 6 blauwe flessen en twee witte kannen. Ook krijg je een cadeautje. Ik kreeg een superzachte omslagdoek die ik nu nog veel gebruik!
En dan…
Komt het moment dat je thuis niet meer op een normale manier naar het toilet kunt gaan, maar altijd moet plassen in die witte kan en dat overgieten in de blauwe fles. En als je dan al last hebt van het kwaaltje misselijk zijn, dan is dat echt geen pretje. Genoeg keren heb ik kokhalzend boven die fles gehangen. En toch was het een kleine moeite, die voor iemand anders een groot verschil kan maken. Als ik dan alle flessen vol had, kon ik ze ergens in het dorp omwisselen in een speciale container voor een leeg krat. En zie dat meer eens onopvallend te doen, want bekenden wil je niet tegenkomen 😉
Blunder
- De eerste keren gewoon vergeten om te plassen in die witte kan. Dan voel je je ontzettend stom, want alle kleine beetjes helpen!
- Naast de blauwe fles gieten, in plaats van in de fles…
- Een kratje om gaan wisselen, maar vervolgens geen nieuw kratje meenemen naar huis…
- De blauwe fles omgooien, terwijl de dop er niet goed op zat…
Mocht ik ooit gezegend zijn met een tweede zwangerschap, dan schrijf ik me weer in! Een kleine moeite voor mij, maar maakt een groot verschil voor iemand anders!
Ps) Zwanger? Meld je dan ook zeker aan voor een berichtje uit je buik op www.berichtjeuitjebuik.nl 😉
Heb jij ook meegedaan met Moeders voor Moeders?
No Comments