Elke maandag neem ik jullie mee in de afgelopen week. Een kijkje in mijn leven dus. Ik ben heel benieuwd wat jullie ervan vinden. Verwacht geen foto’s van hoge kwaliteit, want ik maak ze met mijn Ipone 5s. In het dagelijks leven loop ik ook niet rond met een camera de hele dag, maar met die telefoon wel… Tijd voor een kijkje in onze week.
MAANDAG
Deze dag staat vol in het teken van twee kids. Naomi is zondagavond begonnen met spugen en stopt niet. Eind van die ochtend spuugde ook Daniël. Hij had er 40,5 graad koorts bij. Een heftig dagje…
DINSDAG
De dag dat ik eigenlijk moet werken. Maar met een Naomi die alleen maar jammert en mama bij haar wil, gaat dat niet lukken. Mijn moeder komt naar mij, zodat ik zoveel mogelijk kan werken. In de praktijk zijn dit maximaal drie uurtjes. Het lukt niet en daarnaast vind ik het ook moeilijk om mijn hoofd erbij te houden. Ik maak mij namelijk echt zorgen om Naomi.
In de middag is Daniël alweer opgeknapt. Heel fijn! Met Naomi gaat het steeds slechter. Mijn vader komt mijn moeder halen, hoort even het verhaal van het vele spugen en niet plassen aan, en zegt meteen: “Angela, bel even naar de dokter. Je moet niet de nacht zo ingaan.” Hij heeft gelijk, dus ik bel. De dokter wil dat we meteen komen. Gelukkig hebben we een emmertje mee, want het spugen stopt niet. Hij overlegt met de kinderarts en hij wil dat we naar de spoedeisende hulp komen. Met een knoop in mijn maag rijden mijn vader en ik naar het ziekenhuis. Terwijl we wachten spuugt Naomi nogmaals. Al snel zijn we aan de beurt.
Ik vind het helemaal niks om mijn meisje zo te zien liggen aan allerlei draadjes. Ze moet ORS drinken, tja dat kregen we thuis al niet voor elkaar. Met gepaai van een cadeautje lukt het ook de verpleegkundige niet. Ze willen dat ze plast, maar dat doet ze niet, want ze drinkt niet. En als ze drinkt komt het eruit. Ze krijgt iets wat de misselijkheid vermindert. We moeten dan een uur wachten om te kijken of het helpt. Ons kleine meisje valt in slaap en ik leg mijn sjaal over haar heen. We mogen naar huis met de kanttekening dat het maar een haar scheelt of ze nemen haar op. We spreken af dat we nauw contact houden. Ik ben allang blij dat ze mee naar huis mag. Bij thuiskomst ben ik blij om Stephan te zien, ik stel mijn schoonouders en schoonzus op de hoogte, app wat met vriendinnen en de buurvrouw. Als ik vertel dat ik maar eens ga eten, biedt ze superlief aan dat ze nog wat pasta heeft staan. Als die tosti niet klaar had gelegen, had ik dat zeker met liefde opgegeten. Ik plaats even een update in instastories en duik mijn bed in. Ik vrees voor de nacht….
WOENSDAG
De dag dat ik normaal niet werk. Een dag met de kids thuis, waarvan Naomi erg ziek is. De nacht was verbazingwekkend goed. Ze heeft niet gespuugd. De rest van de dag is het een ander verhaal. Ze spuugt af en toe toch nog wel. Ik hou contact met de kinderarts en dat voelt fijn. Ik vind het heel pittig in mijn eentje met twee kids. Daniël is namelijk helemaal beter en stuitert het hele huis door. Ik ben ook nog trots want mijn vriendin belt vroeg in de ochtend dat ze mama is geworden😍
Ik ben heel blij met de kerstboom. Deze kocht ik tijdens de winterfair van de kerk inclusief lampjes én kerstballen. Ik zocht ze samen met Naomi zorgvuldig uit. Prachtige gouden ballen van glas die nog netjes in een doosje zaten. En ook wat losse ballen, happy. Onderin zitten paarse en groene disneyballen die Naomi vond haha. Wel handig, want Daniël kijkt alleen naar die ballen. En er zitten twee hele toffe in die ik kreeg van Feestjevanhout.nl.
Ben ook blij als Stephan op tijd thuis is. De Kipkep Woller kocht ik voor Daniël toen hij baby was. Nu kwam hij van pas voor Naomi, wat een fantastische kruik!
Naomi slaapt wederom in mijn bed. Ik ga ernaast liggen, zodat ze rustig in slaap kan vallen. Ik val echter zelf ook in slaap. Mijn nachten breng ik dus door op een matras naast haar.
DONDERDAG
Daniël is naar het kinderdagverblijf, heel fijn. Het is ook de dag dat ik er zelf doorheen zit. Ik kan niet stoppen met huilen. Naomi klaagt van de pijn, ze eet niet en ze drinkt wel.. Ik zie haar slapper en slapper worden. Ik ben echt ten einde raad. Dat deel ik ook op instagram en ik krijg de meest lieve reacties en tips. Mensen die ook bidden voor beterschap, echt bijzonder. Het doet mij goed en ik besluit contact op te nemen met de kinderarts. Zij geeft aan dat het echt nog wel even kan duren. Dat het niet vreemd is dat ze nog niet eet en dat het ook echt wel even kan duren voor dat gebeurd. Maar ook dat ze van de een op de andere dag gaat eten en aansterkt. Dat stelt mij gerust. Nadat ze wat gegeten heeft spuugt ze toch weer en wel drie keer in een half uur. Ik voel mij echt een zeikerd als ik weer bel, maar dat is beter dan mijzelf zorgen maken. Ze geeft aan dat het normaal is, omdat haar maag van slag is. Natuurlijk dat had ik kunnen weten, maar mijn hersenen werken niet mee ofzo. Aan werken kom ik wederom niet toe, dus ik neem weer een dag vrij. Halverwege de middag wil ze kwark eten en dat zet ik dus op tafel. De emmer moet er van Naomi ook bij blijven, dus dat doen we dan maar. We kijken samen naar Jokie en Jet. Van haar zijde wijken, mag ik nog steeds niet. 
Ik merk aan alles dat ik even een moment nodig heb voor mezelf. Na ruim vier dagen zorgen en geen goede nachten, ben ik een beetje op. Ik krijg energie van de lancering van het TOF magazine waar ik naar toe ga. Daar zou ik sowieso naar toe gaan uit mijn werk om 17:00 uur. Ik heb kort getwijfeld, maar die 1,5 uur dat ik weg ben, kan Stephan ook voor haar zorgen. Het is editie zeven en ik heb meegeschreven. Megatrots ben ik dan ook, dus uiteraard komt er een foto op instagram. Ik ben blij als ik thuis kom dat ze een beetje eet en niet meer heeft gespuugd. Ik ga de nacht wat positiever in.
VRIJDAG
Daniël gaat naar mijn schoonmoeder en ik ben bij Naomi. Ze is wel aan de betere hand gelukkig. Ze eet langzaam aan weer. Ze slaapt nog redelijk wat, dus tussendoor probeer ik nog wat te werken. Voor lunch eet ik een tosti met komkommer én kijk ik een vlog.
Al is het maar mijn e-mail die ik een beetje bijwerk. Verder doen we niet zoveel. We knuffelen veel en kijken samen naar Heel Holland Bakt. Dat had ik namelijk nog niet gezien en Naomi vond het ook leuk om te kijken. Ik hang wat wasjes op, vouw de was en ruim het meteen de kasten in. De was die gestreken moet worden doe ik morgen wel. Eind van de middag gaan we naar mijn schoonouders om te eten. Naomi eet supergoed en heeft het naar haar zin. Ik snap niet hoe dat kan, want donderdag was ze echt nog wel slap… Uiteraard ben ik heel dankbaar om haar zo te zien. Daniël heeft het vanzelfsprekend naar zijn zin!
ZATERDAG
Naomi lijkt gewoon echt weer de oude. Ik snap er eerlijk gezegd nog steeds niks van! Maar ze is weer lekker eigenwijs haha. Daniël is altijd zo vrolijk als hij wakker word. Ik sta in de badkamer en we doen kiekeboe. Hilarisch.
We doen die ochtend boodschappen, gaan naar de bakker, de Kruidvat en de Hema. De schilder komt langs om wat dingen te bespreken voor binnen én Stephan hangt twee toffe items van Feestjevanhout.nl op.
Owja… ik strijk de was. Fijn, want dan ben ik weer helemaal bij. Uiteraard ruim ik de was meteen op, zodat het ook echt klaar is.
Ondertussen word er druk geknutseld aan tafel.
Ik ben heel blij met mijn outfit van vandaag. In de middag gaan we op kraamvisite bij een heel lief klein meisje. Mijn vriendin is van de week bevallen van een dochter. Zo zo zo bijzonder! Zo mooi, zo lief, zo klein. En ik vind het mega gaaf dat zij in de wieg ligt die van Daniël is geweest. Onvoorstelbaar dat onze kids ook zo klein waren. Naomi en Daniël zijn trouwens ook onder de indruk. Naomi praat thuis namelijk nog honderduit over haar. Ik heb geen klapperende eierstokken, maar ik blijf het machtig mooi vinden zo’n baby. Stephan overigens ook.
Dit was een hele fijne dag. De kids liggen ook vroeg op bed, dus wij kijken samen een filmpje. We delen een deken, romantisch he?!
ZONDAG
Op tijd uit bed, lekker ontbijten en hond Bono verwelkomen. Mijn schoonouders zijn een hele dag weg, dus hij komt gezellig naar ons. Kids zijn helemaal happy natuurlijk.
We gaan naar kerk, spelen met de Hubelino knikkerbaan (doe jij al mee met de winactie?!) en wandelen twee keer met de hond. Naomi en ik aan het begin van de middag. Zij gaat op haar fiets. Ik vind het een uitdaging zo met kind en hond.
De kids spelen ook nog even met Duplo. Zo heerlijk als ze rustig samen spelen. Daar kan ik echt van genieten. 
Aan het eind van de middag gaan we nog even naar buiten. Allebei de kids in een kinderwagen, zodat we even wat langer kunnen wandelen. Vind Bono ook leuk!
We eten in de avond nog een keer erwtensoep van mijn ouders. Het was in de middag zo heerlijk! Kortom gewoon een heel fijn dagje. In de avond klaagt Naomi over enorme buikpijn. Heel sneu, maar ze heeft last van haar darmen. Ze denkt dat ze moet spugen, maar dat is niet zo. Ze verward de pijn in haar buik met de pijn die ze van de week had. Ik geef haar de Kipkep Woller voor in bed en dat lijkt te helpen. Ik hoop dat ze morgen gewoon goed naar de wc kan. Dan zal haar buikpijn over zijn is mijn verwachting. Mijn schoonouders drinken nog een kop thee, we kletsen wat en nemen dan Bono weer mee naar huis. Stephan en ik stofzuigen en dweilen de vloer nog even. Dan zijn we weer vrij van de hondenharen. Ik maak deze blog af en kijk Heel Holland Bakt terug.
Zo dat was hem! Wat vonden jullie ervan? Laat het vooral even weten!
Liefs Angela
1 Comment
Marleen
17 december 2018 at 21:43Leuk om te lezen! Gelukkig gaat het weer beter met je dochter!