“Huh? Je was zo positief over je spiraal, wat is er gebeurd?” Klopt, dat was ik ook. Met de nadruk op was. Ik plaatste mijn spiraal in mei 2018, had de nodige bloedingen en na 6 maanden was dit voorbij. Ik had emotioneel gezien nergens last van en later wel wat vetter haar en meer puistjes. Dat was het of toch niet?
Ik deel mijn verhaal, omdat ik zelf ook online naar herkenning zocht. En aangezien ik veel geschreven heb over mijn spiraal, kan het niet anders dan dat ik dit ook deel.
Emotioneel
Ik hou al maanden een dagboek bij. Daarin schrijf ik op hoe de dag was, maar ook hoe ik mij voelde en wat er beter kon. Ik gaf al die tijd nog borstvoeding en dus heb je best veel hormonen in je lijf. Daniël stopte in maart 2019 met borstvoeding drinken. Vanaf dat moment is er iets veranderd in mijn emoties. Ik dacht dat het kwam door de laatste maanden op mijn werk, omdat ik mijn ontslag had ingediend om voor mezelf te beginnen. Het was best een gekkenhuis zo alles bij elkaar. Dus dat kortere lontje kwam vast daardoor.
Andere oorzaak?
Tot ik niet meer bij mijn werkgever werkte én dus volledig voor mezelf was begonnen. Helemaal zoals het moet zijn. Daarna volgde er een spannende periode met een dierbaar familielid en waren er heel wat zorgen. Alle veranderingen met voor mezelf beginnen en Naomi naar school. Daardoor zat ik vast niet lekker in mijn vel. Toch? Dat is allemaal niet meer aan de orde en nog steeds voel ik mij niet mezelf. Ik kan niet uitleggen hoe dat voelt, maar tijdens mijn zwangerschap voelde ik mij ook niet altijd mezelf. Ik was namelijk echt een heks. Maar ik wist dat het ook weer overging.
“Je bent jezelf niet”
Dat is wat ik dacht, merkte, voelde en wat mijn man ook zei. En als het je man gaat opvallen, dan zegt dat voor mij genoeg. Ik heb mijn emoties niet altijd onder controle. Ineens huilen om niets, meteen mijn stem verheffen enzovoorts. Ik lijk wel zwanger dacht ik zelf nog. Ik pakte mijn dagboek erbij en ging kijken of er pieken zijn. Die zijn er een week voor mijn menstruatie en de week van mijn menstruatie. Dat is twee weken in de maand voor mij. Twee weken teveel. Ik kan gewoon weinig hebben. Dat hebben we allemaal weleens, maar het is nu echt teveel. Ik word er moe van en vind het niet fijn voor mij, maar zeker niet voor mijn kids en man. Na wat lezen, navraag doen en bellen met de huisarts kwam ik tot de conclusie dat hij eruit moet.
Anticonceptie is het niet voor mij
Blijkbaar kan ik gewoon echt niet tegen kunstmatige hormonen. Ik reageer niet goed op de pil, zelfs niet op de minipil. Het komt niet veel voor, maar genoeg om het op te nemen in de bijsluiter bij bijwerkingen. Deze week gaat hij eruit en ik ben benieuwd of het ook daadwerkelijk hieraan lag. Ik zie niet in waarom niet, maar dat weet ik pas later. Over een maand volgt er weer een update!
Is het een herkenbaar verhaal of niet?
Liefs Angela
6 Comments
Johanna
6 augustus 2019 at 20:39Dit is zooo herkenbaar! Heb ook ooit de pil geslikt, gestopt en weer begonnen. Daardoor erachter gekomen dat ik erg reageer op de hormonen van de pil, ook de minipil. Vorig jaar mei de spiraal laten plaatsen en in sept er weer uit omdat het bloeden bleef en ik me hormonaal vreselijk in m’n vel voelde. Wat tot nu toe in de aanloop naar menstruatie ook veel last van heb.
Hormonsters noem ik ze ook wel
J
7 augustus 2019 at 09:05Wat jammer zeg dat het voor jou niet werkt!
Ik heb er tot nu toe heel veel baat bij, vorig jaar september laten plaatsen.
Maar bij mij is het weer een heel ander verhaal. Doordat ik PMS heb, waren mijn schommelingen zo heftig zonder spiraal.. en nu is het heel stabiel.
En daar ben ik heeeeeul blij mee!
Ben benieuwd of je lichaam er nu ook weer op gaat reageren zonder spiraal. En hopelijk voel je je snel jezelf.
Liefs.
Sabine
7 augustus 2019 at 15:51Herkenbaar dit. Van de pil heb ik enorm last gehad van hormonen (bovendien vergat ik hem nogal eens) en dus kreeg ik op mijn 20ste de mirena.
Vreselijk, de hormonen gaven mij een soort krentenbaard. Ik zat helemaal onder dus na een maand ging deze er ook weer uit.
Destijds ook nog de nuvaring geprobeerd maar ook daar werd ik geen leuker mens van.
Mijn huisarts trok zelf de conclusie dat ik gewoon niet tegen hormonen kan en plaatste een koper spiraal. Hoewel mijn ongesteldheid er heftiger door werd had ik verder geen klachten meer. Zo blij mee.
Misschien is dat nog een optie voor je?
Marieke
7 augustus 2019 at 20:09Heel herkenbaar. Ik reageer niet goed op de minipil, laat staan op de gewone pil. Anderhalf jaar heb ik zonder pil gedaan omdat we zwanger wilden worden. Heel kort gezegd is dat niet gelukt en ik heb nu sinds april de mirena spiraal. Zonder is toch echt veel fijner. Ik ben wel heel benieuwd wat je nu gaat doen als anticonceptie?
Liesbeth
7 augustus 2019 at 23:13Goed dat je hierover schrijft! Zo herkenbaar, maar eer je daar achter bent……!
Ik werd zo depressief als het maar kon en zat niet goed in m’n vel. Iets wat eigenlijk totaal niet bij mij past. Ik gaf ook o.a. de spanningen op het werk, het weinige slapen met een kleine nachtbraker, etc. de schuld. Uiteindelijk ‘verzonnen’ dat het aan het spiraaltje kon liggen. Huisarts bevestigde dat dit kan. Spiraal eruit en binnen de kortste keren was ik mezelf weer. Ik hoop voor jou dat dat net zo is!!
Petra
7 augustus 2019 at 22:47Dit is echt zo herkenbaar. Zelf kan ik ook helemaal niet tegen hormonen. Pil niet en heb ook de mirena gehad. Ook echt zolang last van onverklaarbare klachten wel helaas langer mee doorgelopen en na drie jaar was het voor mij klaar eruit dat ding. Sindsdien voel ik me een heel ander mens voor mij geen hormonen meer..