Andere mama’s (to be) dan ik zelf vertellen in de rubriek Mama vertelt over het mama zijn, de weg naar het mama worden, het zwanger zijn, hun bevalling of iets totaal anders rondom het moederschap dat ze willen delen. Marthe, blogster bij Paperbreaks, vulde de vragen in.
Ik ben Marthe en ik ben 26 jaar. Twee jaar geleden trouwde ik met Jasper, mijn vriendje van de middelbare school. In augustus 2015 werd ons dochtertje geboren, Vivy. We wonen in een klein stadje in Noord-Brabant, samen met onze hond, twee katten een drie kippen. Jasper werkt bij het Korps Mariniers en wordt volgend jaar mei voor een jaar op Aruba geplaatst. Gelukkig mogen Vivy en ik met hem mee en gaan we dus met zijn drieën op avontuur! Sinds 2015 schrijf ik mijn blog op Paperbreaks en vanaf nu zal ik daar dus ook alle voorbereidingen voor Aruba vertellen. En als we daar wonen kan je op Paperbreaks lezen hoe het ons vergaat.
Heb jij lang moeten wachten op je kindje?
Nadat we besloten hadden er voor te gaan moest mijn man twee maanden naar het buitenland toe, een maand na zijn terugkomst was ik zwanger. Dus het ging eigenlijk heel snel.
Wat dacht je toen je jouw kindje voor het eerst in je armen had?
Eerlijk gezegd heb ik geen idee haha.. Ik weet dat ik vooral blij was dat het voorbij was.
Hoe vond je het om de eerste nacht ‘alleen’ te zijn met je kindje?
Doodeng. Ze sliep natuurlijk bij ons op de kamer en ik weet nog dat ik heel de nacht heb gekeken of het nog wel goed ging. Als ik d’r hoorde maar ook als ik haar niet hoorde.
Was de geboorte van je kind life changing of zoals je verwacht had?
Ik vind dat de komst van Vivy niet ons leven op z’n kop heeft gezet. Het heeft mij persoonlijk wel heel erg verandert. Ik ben veel meer na gaan denken over wat we doen en wat we belangrijk vinden in het leven. Welke dromen we nog waar willen maken en wat we haar mee willen geven.
Wat neem je mee uit je eigen opvoeding?
Dat je alles mag uitproberen, zolang je er goed over na hebt gedacht. Mijn moeder steunde me altijd in ideeën of dingen die ik anders wilde gaan doen. En dat niks te gek is, wij mochten vroeger in huis hutten bouwen, dat soort dingen, als je het aan het eind van de dag maar opruimde.
Rust, reinheid en regelmaat. Waarheid voor jou of onzin?
Waarheid. De eerste maanden hebben we ons erg aan het regelmaat gehouden, dat gaf Vivy maar ook ons rust. Ik wist precies wanneer ze wat nodig had. Toch probeer ik me er niet te strikt aan te houden. Haar bedtijd kan best eens een half uurtje eerder of later zijn bijvoorbeeld. Dus het is niet zo dat zodra er nu iets afwijkt dat er paniek in de tent is.
Jij als mama: dezelfde als wie je was of toch een beetje anders?
Voor een groot deel ben ik hetzelfde gebleven, al ben ik me nu nog bewuster van de keuzes die wij maken. Maar ik ben niet ineens een heel stuk serieuzer geworden 😉
Als je moet kiezen: Joggingpak of strak in de kleren?
Dan toch strak in de kleren. Het helpt mij om, ook al ben ik heel de dag thuis, mij ’s ochtends gewoon aan te kleden, beetje make-up op en mijn haren te doen.
Wat is er veranderd in je leven sinds je moeder bent?
Ik dacht altijd dat ik er heel slecht tegen zou kunnen om veel thuis te zijn en voor het grootste gedeelte met m’n kindje bezig te zijn. Nu blijkt totaal het tegenovergestelde. Ik ben veel minder gaan werken, omdat ik het ‘moeder zijn’ er niet erbij wil doen. Dat is nu m’n hoofdtaak.
Welke dag in je leven zou je nog eens over willen doen?
Dan kies is voor onze bruiloft! Voor het gevoel wat ik die dag had, dat al onze familieleden en vrienden er waren en er samen een super gaaf feest van hebben gemaakt. Iedereen danste met elkaar en je kon niet meer merken dat sommige mensen elkaar helemaal nog niet kenden.
Als je moet kiezen: newbornshoot of cakesmash fotoshoot?
Newbornshoot, vooral omdat ik het zonde vind van de taart haha.. We hebben het nu allebei niet gedaan, onbewust, gewoon niet aan gedacht.
Wat is de mooiste herinnering aan je eigen moeder?
Mijn moeder heeft mij en mijn zusje voor het grootste gedeelte alleen opgevoed. Nu ik zelf moeder ben kan ik me voorstellen hoe zwaar dat af en toe moet zijn geweest. Maar dat liet ze toen nooit merken en hadden we het heel gezellig met z’n drietjes.
Hoe wil je dat jouw kindje je als moeder zal herinneren?
Dat ik deed wat ik zei en dat ik voor mijn dromen durf te gaan. Omdat ik hoop dat zij dat ook zal doen. Het zelf doen is het beste voorbeeld denk ik.
Wat is volgens jou het geheim van een goede moeder zijn?
Als ik gelukkig ben is zij het ook. En als het tussen mij en mijn man goed gaat is dat ook goed voor haar. Daarom proberen we nog regelmatig ook samen wat te doen, ik denk dat dat heel belangrijk is. Ze heeft er niks aan als haar ouders langs elkaar heen gaan leven of uit elkaar groeien. Het feit dat hij veel van huis is, is een extra uitdaging maar het houdt ook zeker de liefde jong.
Wat is voor jou het meest ideale leeftijdsverschil tussen kindjes?
Ik zou het liefst twee jaar verschil er tussen willen. Dat had ik zelf ook met mijn eigen zusje. Helaas zal het door onze verhuizing naar Aruba wat langer zijn.
In welke “dit zal ik nooit doen” valkuil ben jij al gestapt?
Over mezelf als derde persoon praten. Dus ‘mama’ zeggen in plaats van ‘ik’. Vreselijk vind ik dat en ben het aan het afleren.
Wat is jouw motto als moeder?
Logisch blijven nadenken en op mijn gevoel vertrouwen.
Dan komt het goed.
Wil je Marthe volgen? Hoe de verhuizing naar Aruba gaat en hoe het leven daar is? Dat kan op haar website en via Facebook en Instagram: @paperbreaks_marthe
Dankjewel voor het meedoen Marthe. Mooi dat je je dromen najaagt en dat ook mee wilt geven aan Vivy. Dat zelf doen is het beste voorbeeld wat we onze kinderen mee kunnen geven. Wat gaaf en spannend dat jullie naar Aruba gaan, ik ga je volgen, want ben enorm benieuwd hoe dat allemaal gaat zijn daar.
Wil jij ook jouw verhaal delen of de vragen invullen? Stuur dan een e-mail naar mamametpassie@gmail.com. Psst… je verhaal delen mag ook anoniem 😉
Liefs Angela
No Comments