Interview: Mijn moeder over haar zwangerschap en de kraamtijd


Er waren zoveel dingen die ik mijn moeder heb gevraagd over haar zwangerschap, haar kraamtijd en de tijd daarna. 25 jaar geleden ging het er toch op een aantal punten heel anders aan toe als je zwanger was! Ik heb gevraagd aan haar of ze mee wilden werken aan mijn blog en dat wilde ze! Lees hier het interview met mijn moeder!

Duurde het lang voordat je zwanger was?
Nee, ik stopte in januari 1990 met de gedachte dat ik niet zwanger wilde zijn op de trouwdag van mijn jongste zus. Het zou toch wel even duren dachten wij. Ik liep dus hoog zwanger op die bruiloft!

Waar deed je de test eigenlijk, gewoon thuis?
Nee bij de dokter. Misschien kon je wel een test kopen bij de drogist, maar dat deed je niet en sowieso niet in het dorp waar wij woonden. Al die praatjes! Ik had geen rijbewijs en internet was niet zodanig ontwikkelt dat ik het kon bestellen zoals jullie nu doen. Dus de huisarts was het makkelijkst.

Waarom besloot je een test te doen en wanneer?
Op 10 april 1990. Mijn menstruatie kwam niet, maar ik verwachtte ook niet al zwanger te zijn. Je vader was in het ziekenhuis voor een ongeluk met zijn hand tijdens zijn werk. Hij had slecht nieuws en ik kwam met goed nieuws! We waren erg gelukkig.
Toen was je gewoon al zo’n 3 maanden zwanger! Klopte mijn hartje gewoon al, zat alles er al op en er aan.

Hoe gingen de controles toen je zwanger was van mij?
Bij de huisarts. Toen ik daar een positieve test had, maakte ik meteen een afspraak. Je ging iedere maand op controle, dan om de drie weken, om de twee weken en de laatste weken ging je iedere week. Ze controleerden dan de groei van je baarmoeder en lieten het hartje horen. Dat is het mooiste geluid!
Net zoals bij mij eigenlijk, maar dan bij de verloskundige. Lijkt me best gek om bij de huisarts je controles te hebben. Een verloskundige is toch een specifiek beroep. En inderdaad dat hartje horen is zo bijzonder!
Toen was dat gewoon zo, maar ik begrijp wat je bedoeld.

Had je ook echo’s bij de huisarts?
Nee, ik heb nog nooit een echo gehad. Ook niet toen ik zwanger was van je broertje. Je kreeg alleen echo in het ziekenhuis als ze het niet vertrouwden. Ik vond het erg mooi toen ik mee mocht en Naomi op de echo zag! Ontzettend bijzonder.
Lijkt me gek dat je me dan helemaal niet hebt kunnen zien! Was inderdaad een mooi moment om met jou en mijn schoonmoeder te delen!

Hoe is je zwangerschap verlopen?
Heel goed. Ik vond het een mooie tijd. Ik was niet misselijk, niet overgeven, had geen enkel kwaaltje. Niet zoals jij de eerste 16 weken van je zwangerschap had.
Poeh nee, wat was dat vreselijk he! Was blij dat jij me kwam helpen met schoonmaken, want soms was ik echt een vaatdoek!

Wanneer ging je buik echt groeien?
Toen ik vijf maanden zwanger was, begon je pas echt wat te zien. Als ik niemand vertelt had dat ik zwanger was, had niemand het voor die tijd geweten.
Eigenlijk net zoals bij mij dus. Vanaf 5 maanden begon je ook pas echt wat te zien, al vond ik mijn buik daarvoor ook al heel wat haha.

Droeg je geen accentuerende kleding?
Nee, dat was niet in onze tijd. Er was wel zwangerschapskleding, maar dat was allemaal erg wijd. Je had niet van die buikbanden bijvoorbeeld. Je liet het gewoon niet zo zien. Best jammer eigenlijk, want een zwangere buik is erg mooi om te zien!
Vind ik ook, ik wilde het juist laten zien! Ik genoot ervan om mijn buik te showen 😀

Hoe heb je je voorbereid op je bevalling?
Niet, ik volgde wel zwangerschapsgym en dat was fijn en gezellig! Je vader moest ook een keer mee, die vond dat vreselijk haha. Ik ging ook met de overbuurvrouw!

Had je de keuze tussen een thuisbevalling of een ziekenhuisbevalling?
Nee je moest thuis bevallen. Als je een medische indicatie had dan moest je naar het ziekenhuis. De huisarts deed de bevalling en werd ondersteund door de kraamverzorgster. Ik had alsnog voor een thuisbevalling gekozen, omdat het bij mij allemaal goed gegaan is.
Ik moet er niet aan denken thuis. Ik zou weer voor een ziekenhuisbevalling gaan en dan hopelijk niet met een medische indicatie zoals het nu was!

Hoe is je bevalling verlopen?
Goed. Het begon op woensdag 7 november met voorweeën, het zette alleen niet door. Je vader wilde donderdagavond 8 november nog naar school in Rotterdam, maar dat mocht niet van mij. We zijn naar bed gegaan en toen begon het op een gegeven moment echt. Ik heb tussendoor nog wel kunnen slapen, dus begon niet moe aan mijn bevalling. Op een gegeven moment ben ik naar beneden gegaan en heb alleen maar heen en weer gelopen. Mijn zussen vertelde dat ik moest blijven lopen als ik weeën had en dat hielp. Je vader heeft het bad nog vol laten lopen, daar heb ik twee tellen in gezeten en toen ging ik er al uit. Ik vond het reuze meevallen. Je bent om 6:35 uur geboren op 9 november 1990. Daarna ben ik met de kraamverzorgster gaan douchen, want alleen mocht niet.
Klinkt inderdaad als een fijne bevalling! Ik vond het ook meevallen. Ja, het doet zeer, maar dat had jij al gezegd. En op die pijn kun je je toch niet voorbereiden! Ik mocht wel alleen douchen, tenminste ik kon roepen als het niet ging.

Heb je om pijnstilling gevraagd?
Nee. De huisarts zei dat hij me wat kon geven, maar dat een vrouw er voor geschapen is, dus dat het niet nodig was. Ik had het ook niet nodig hoor. Mijn pijngrens is sowieso hoog, dat heb je gezien toen ik mijn been brak met skiën.
Ja dat is waar, je zei toen nog: “Ik ben zo terug hoor, even gips en klaar” Niet dus, je lag ruim een week daar in het ziekenhuis en moest geopereerd worden.
Nou dat was wat he! Gelukkig waren je oom en tante ook mee, zodat je vader regelmatig naar mij kon komen.

Wie waren er bij je bevalling aanwezig?
De huisarts, een huisarts in opleiding, twee kraamverzorgsters en je vader natuurlijk. Voor de ene kraamverzorgster waren wij het derde gezin dat ze begeleidde tijdens de bevalling.
Erg druk zeg! Een kamer vol haha.

Hoe kijk je daar op terug?
Goed, ik zou het zo weer doen!

Hoe heb je mijn naam gekozen?
Ik vond Chantal een mooie naam, maar toen werd bij mijn neef een dochter geboren met die naam en ze woonden ook nog vlak bij ons. Toen werd het Angela. Ik heb geen boekjes gebruikt of iets dergelijks. Vonden dit gewoon een mooie naam.

Vonden jullie het moeilijk om een naam te kiezen?
Meisjesnaam vond ik makkelijker dan een jongensnaam. Je vader had bij iedere naam wel iets. Op een gegeven moment besloten dat hij de jongensnaam maar moest kiezen. Ik was het zat haha. Op de sportschool heette iemand Pascal en dat zou het dan geworden zijn. En nu heet je broertje zo!

Hoe waren de eerste minuten?
Geweldig! Wat ik precies dacht weet ik niet meer. Je was gezond, we waren dolgelukkig. We huilden beide van blijdschap. Het is het mooiste dat er is. Nog mooier dan onze trouwdag.
Ja zeker, onze trouwdag was waanzinnig, maar de dag dat Naomi geboren is, is nog vele malen mooier!

Waarom heb je besloten om geen borstvoeding te geven?
Ik zag het niet zitten. Ik vond mezelf daar geen type voor. Wilde graag weten hoeveel voeding je binnen kreeg.
Ergens snap ik dat ook wel, vond het soms ook moeilijk om daar op te vertrouwen hoor die eerste weken. Toen we het eerste weegmoment hadden op het consultatiebureau en ik hoorde dat ze in vier weken tijd 1000 gram gegroeid was, wist ik dat ik kon vertrouwen op mijn lijf!

Was er voorlichting over borstvoeding?
Nee dat was er niet. Je kon het wel doen of niet doen. Ze drongen er niet op aan, het was echt je eigen keuze.
Best jammer, misschien had je dan wel een andere keuze gemaakt of niet?
Nee dat niet, ik wilde gewoon echt graag weten hoeveel jullie binnen kregen en ik vind mezelf er nog steeds geen type voor. Maar ik vind het erg mooi dat jij die keuze wel hebt gemaakt!

Hoe was je kraamweek?
Gezellig. Ik ben geen type voor op bed, dus ik had dinsdag al een taart gebakken en gekookt. De kraamverzorgster moest naar school, dus ik zei ga maar hoor. Het was meteen mijn eerste dag alleen. Je vader was alleen de vrijdag en de maandag vrij.
Vond je dat niet eng meteen zo’n dag alleen?
Nee helemaal niet. Ik had al zo vaak op je nichten en neven gepast en hen in bad gedaan. Dit was nog veel fijner omdat je mijn eigen kind bent.
Dat is inderdaad ook zo, ik vond het ook niet eng, maar wel even wennen en ook spannend toen Stephan weer ging werken. En soms wist ik het ook even niet en moest ik wel wat tranen laten. Hoeveel dagen en hoeveel uur bleef de kraamverzorgster en wat deden zij?
Het is ook spannend, je leven is heel anders ineens. Ze bleven acht dagen en zo’n 8 á 9 uur per dag. De laatste dag gingen ze wat vroeger weg. Wij hadden dus meer uren dan in deze tijd. Ze maakten alles schoon, ze kookten, ze streken de was voor je. Eigenlijk hetzelfde als bij jou!

Wil je nog iets kwijt?
Ik vind het knap dat veel mama’s zoals jij werken en het moederschap kunnen combineren. Ik had 28 september 1990 mijn laatste werkdag en daarna ben ik nooit meer gaan werken tot je broertje naar school ging. Toen ben ik een ochtendje bij mijn moeder gaan schoonmaken en dat langzaam uitgebreid.
Ik heb daar nooit iets van gemerkt. Toen ik naar de middelbare school ging, was ik mezelf daar pas bewust van denk ik!
Ik werkte onder jullie schooltijd, maar ook niet heel de week.

Het was erg leuk om dit gesprek met mijn moeder te voeren. Het was erg gezellig, zoals altijd haha! We doen dit nog een keertje en dan gaat het over hoe zij mijn zwangerschap heeft ervaren als aanstaande oma!

Liefs Angela

Liefs Angela

You Might Also Like

4 Comments

  • Reply
    Wilmaaa
    18 december 2015 at 07:28

    Wat leuk om te lezen en wat worden wij dan nu goed voorbereid he! Zo jammer dat hun geen echo´s kregen! Bij mij toen ongeveer voor het eerst, maar daar is nog niet veel op te zien haha!

  • Reply
    Marian
    19 december 2015 at 23:21

    Precies zo was het!

    Toen ik begon te lezen dacht ik “ik ben benieuwd of die taart die ze net na de bevalling bakte genoemd wordt” en jawel hoor….volgens mij was het een appeltaart 😉

    Leuk om te lezen en respect voor je moeder die was altijd bezig.

    • Reply
      Angela Lodder
      21 december 2015 at 13:40

      Haha leuk dat je dat nog weet! Ik denk inderdaad dat het een appeltaart was! Ma is nog steeds altijd bezig 😉

  • Reply
    Erika
    25 maart 2018 at 09:57

    Leuk zeg om te lezen
    Hoorde ook van mijn moeder dat ze een uur na van mij bevallen was ze mijn broer alweer een schone luier gaf.
    Nu worden we dan toch wel echt verwend

  • Leave a Reply

    CommentLuv badge

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

    error: Deze content is beveiliigd