Ik ga nooit…. bekentenissen over het moederschap

Voordat ik zwanger was, had ik bepaalde ideeën omtrent het moederschap. Niks dat te maken heeft met een roze wolk, maar gewoon wat praktische zaken. Ik zou absoluut niet…. en ik zou ook niet zeggen dat….. Ik was er ook echt van overtuigd, maar… ik moet een aantal dingen bekennen.

Ik ga nooit borstvoeding geven, echt niet
Mijn vriendinnen en mijn moeder kunnen dit beamen. “Daar ben ik geen type voor”, dat was de voornaamste reden. Ik zag mezelf gewoon niet in het openbaar voeden. Tja, ik kan mij niet eens voorstellen dat ik dat heb geroepen. Ik voed overal discreet, het maakt mij niets uit. Naarmate mijn zwangerschap vorderde nam ik heel veel informatie over borstvoeding tot mij en ging ik naar een informatiebijeenkomst. Dat laatste gaf voor mij de doorslag om het te gaan proberen. En tadaaa, still going strong!

Je kunt makkelijk naar de kerkdienst komen, want er is niet voor niets crèche
Eh… ja dat zei ik altijd. Het is heel fijn dat deze er is en Naomi is daar een aantal keer ook naar toe geweest als baby. Ze sliep daar niet, omdat het toch wat onrustig is. Aangezien ze de volgende dag ook naar het kinderdagverblijf moest, vonden wij die onrust in het weekend niet nodig. Ik luisterde toen vaak een preek terug op de website van de kerk. Met Daniël was het een ander verhaal. Die was na een paar weekjes alweer in de kerk. Hij vond alles namelijk wel prima. Hoe fijn!

Ik ga niet in het bijzijn van anderen ruiken aan de luier
Quilty! En ik heb dat zelf niet eens door haha. Ik vond dat er altijd zo ontzettend raar uitzien, maar het is in mijn ogen nu volkomen logisch als iemand dat doet. Of iemand anders dat ook van mij vindt? Dat maakt mij weinig uit haha.

De baby slaapt ook de eerste nachten niet bij ons op de kamer
Ik wilde niet dat Naomi in haar eigen kamer sliep. Dat voelde niet goed. Ze sliep de eerste nachten in de bak van de kinderwagen op het onderstel, zodat we hem aan de kant konden rijden, want een wieg past niet op onze slaapkamer. Na een week kon ik niet meer tegen de geluidjes die ze in de nacht maakte en verhuisde ze naar haar eigen kamer. Dat was de enige reden, want verder vond ik het heerlijk om haar zo dicht bij mij te hebben. Daniël sliep ruim twee maanden in zijn prachtige wieg op onze kamer. We hadden in ons nieuwe huis namelijk meer dan genoeg ruimte voor. En die geluidjes? Daar had ik geen last van. Helaas rolde Daniël na twee maanden al op zijn buik, dus mocht hij niet meer in de mozeswieg. Ik besloot toen meteen om hem naar zijn eigen kamertje te doen.

Ik neem mijn kind overal mee naartoe
Tja…. dat riep ik echt heel hard. In de praktijk was dat dus anders. Naomi was geen makkelijke baby. Sliep ook overdag niet echt goed en dus zocht ik de drukte niet op. Rust, reinheid en regelmaat gingen voor haar echt op destijds. We hebben het verschillende keren geprobeerd hoor bij vrienden, maar het was gewoon geen succes. Tja, dan laat je dat wel. Als je met een overprikkeld kind de nacht in moet, dan denk je wel twee keer na. Met Daniël deed ik dat al wel meer. Ik hield niet echt rekening met zijn slaapjes overdag. Want anders kwamen we in het begin helemaal de deur niet uit. Hij sliep ook gewoon in de kinderwagen, dus dat was heel fijn. Wat betreft de avonden zijn we daar niet in veranderd. In 95% van de gevallen zijn zij dan gewoon thuis. Maar eens in de zoveel tijd maken we wel een uitzondering.

Ik zet mijn kind niet voor de televisie/Ipad
Ahum…Het is toch wel erg makkelijk als je aan het koken bent… De Ipad hebben de kids overigens nog nooit aangeraakt hier thuis. Maar goed, televisie kijkt ze dus wel.

Ik ga potjes groente niet zelf maken
Waarom zelf maken als je ze kunt kopen, dacht ik. En nu denk ik waarom kopen als maken goedkoper en ook makkelijk is. Ik maakte gewoon een voorraad en dat haal ik de avond ervoor uit de vriezer. Ook met fruit deed ik dat, ideaal. Ze kregen overigens ook wel potjes hoor, bruine bonen met appel bijvoorbeeld.

Zo zie je maar dat het moederschap je wel degelijk verandert. Dat zal niet voor iedereen gelden, maar voor mij wel 😉

En hoe zit dat bij jou? Wat zei jij voordat je moeder werd en doe je nu toch echt anders?