Geloofsopvoeding bij jonge kids, zo doen wij dat!

Hoe voeden jullie de kids op met het geloof? Zelf ben ik ook nog wel in de ontdekkingsfase. In het kader van; ik doe ook maar wat en kijk of dat bij ons past. Ik wil vooral dat de kids het geloof zelf ontdekken. Ik wil ze niets opleggen, het moet later hun eigen keuze zijn. En natuurlijk hoop ik dat het geloof een plaats krijgt in hun leven. Ze zijn nog heel klein en alles wordt hen nu als het ware ‘met de paplepel ingegoten’. Naomi en Daniël bidden, omdat wij dat doen. Ze gaan naar kerk, omdat wij gaan. Naomi zingt liedjes, omdat wij dat doen. Wij zijn hun voorbeeld en daarom vind ik het belangrijk dat we uitleggen waarom we naar kerk gaan, waarom we bidden enzovoorts. Niet vanuit gewoonte dus. Naomi wordt steeds ouder, dus langzaam aan leg ik dat uit. Bovenal laten we in alledaagse dingen zien wat het geloof voor ons betekent. Onze relatie met God als het ware laten zien.

Bidden en danken
Voor het eten, voor de dag, voor alle lieve mensen om ons heen enzovoorts. Het is zo schattig dat Daniël zijn handen ook vouwt voor we gaan eten. Te schattig! We leren de kids dat het belangrijk is om dankbaar te zijn. Dat je iedere dag van God krijgt en je hem daar voor bedankt. Net zoals je ook doet als je een cadeautje krijgt. Iedere dag is namelijk een cadeau.

Bijbel lezen
We hebben ontzettend veel boekjes met verhalen uit de bijbel. Soms zijn dat boekjes met één verhaal, zoals David&Goliath, Jona en de vis, Noach, de schepping van de aarde, Mozes, de geboorte van Jezus. Maar veelal is het ook een boek met meerdere verhalen. Iedere avond wil Naomi een van deze boekjes lezen. Haar favoriete verhaal is dat van David & Goliath en van Noach.

Vertellen
Vooral veel vertellen en uitleggen. Niet op standaard momenten, maar door de dag heen. Als Naomi iets spannend vindt omdat ze alleen is, dan leg ik uit dat ze niet alleen is. Dat God (de Heilige Geest) altijd bij haar is, dat hij in haar hartje woont. Langzaam aan leggen we het verschil met God, Jezus en de Heilige Geest uit. Dat vind ik nog vrij lastig overigens. Als ze niet weet hoe ze met haar emoties om moet gaan en dus heel boos wordt en een driftbui krijgt, dan praat ik met haar nadat ze is afgekoeld. Ze geeft dan aan dat ze het even niet meer wist. Ik leg haar dan uit en soms bidden we ook samen (als ze dat wil) of God bij haar wil zijn in die momenten. Dat niet alleen wij, maar ook hij er is om haar te helpen. Soms zegt ze dan ook; nee hoor mama, ik wil alleen jou. En dat is ook helemaal prima.

Naar de kerk gaan
Naomi vindt dit heel leuk. We brengen Daniël bij de groep tot 2,5 jaar. Vervolgens gaat ze met Stephan en mij mee naar de kerk. De kinderen van 2,5 – 4 jaar gaan eigenlijk niet meer de kerkzaal in. Maar Naomi wil dit graag, want ze luistert graag naar het orgelmuziek en de piano. Wij stimuleren dat alleen maar, zo leert ze ook om stil te zitten in de kerk. Als de kinderen van 4 – 12 jaar dan naar hun kinderdienst gaan, na zo’n ongeveer 15 – 20 minuten, dan breng ik haar bij haar eigen groep. Daar zingen ze liedjes, vertellen ze een verhaal, knutselen ze een bijbehorend werkje en spelen ze met elkaar.

Hebben jullie nog tips die wij toe kunnen passen? 

De foto bovenaan dit artikel komt van Shutterstock.

Liefs Angela