Goedemorgen, middag of avond! Het ligt er maar net aan wanneer je dit artikel leest. Ik vond het tijd om even bij te kletsen. Het is namelijk alweer even geleden dat er blogs online kwamen. Om precies te zijn een maand geleden en wat heb ik het gemist. Maar soms lopen dingen gewoon nét even anders dan je zelf had bedacht. Dus… wat is er de afgelopen maand allemaal gebeurd? Dat lees je vandaag.
Ik word weer tante
Hoeraaaaaaaaaa, zo zo zo leuk! Vooral heel dankbaar dat mijn zwager en schoonzus een tweede kindje mogen krijgen. Mocht je mij al langer volgen, dan weet je dat het hartje van hun dochter Noa* in december 2016 gestopt is met kloppen. Met 20 weken zwangerschap kwam zij op de wereld. Zo’n mooi meisje. Zo verdrietig, zo’n gemis. Een mooie, maar ook spannende tijd. Niet alleen voor hen, maar ook voor ons. We leven enorm met ze mee. Naomi vind het heel leuk dat haar tante een baby in haar buik heeft. Soms vraagt ze weleens, waar blijft de baby nou. Heel schattig, maar dat gaat nog even duren natuurlijk.
Vakantie
Ik kon niet wachten tot het zover was. Drie weken vakantie met mijn lieve man en kinderen. We genoten ruim 2,5 week in Frankrijk en dat was heerlijk. Prachtig weer, mooie camping, fijne campingplaats én natuurlijk de Mont Ventoux op met mijn schoonmoeder. We hebben het gehaald en ik ben mega trots op ons. Ik wijt hier nog een uitgebreider artikel aan, dus het hoe, wat en hoeveel geld we hebben opgehaald voor Groot verzet tegen kanker, lees je later 😉 Ik was volledig los van het werk en kwam opgeladen thuis. Zo zo zo fijn! Thuis hadden we nog een halve week met elkaar en toen startte het werkende leven weer. Voor Stephan afgelopen maandag en voor mij afgelopen dinsdag. Hieronder nog even wat kiekjes die ik plaatste op Instagram.
Op Instagram en in instastories zie je meer van mijn leven als moeder. Dus als je mij nog niet volgt en dat wil je wel, klik dan even hier 😉
Als het leven anders loopt
Mijn eerste werkdag na de vakantie startte goed. Halverwege de middag kwam daar abrupt een einde aan. Ik kreeg een telefoontje dat mijn opa (de vader van mijn moeder) was overleden. Ik deelde eerder dat hij ziek was, om precies te zijn longkanker. Dat was een van de redenen dat ik voor Groot verzet tegen kanker de Mont Ventoux op ben gefietst. Wat een verdriet, wat een gemis. Ik heb de ogen uit mijn hoofd gejankt. Echt, het deed en doet, zoveel pijn. Ik deelde deze foto op instagram en schreef daarbij wat er op dat moment op mijn hart lag.
Volgende week dinsdag is zijn begrafenis. Toen de dominee vroeg of iemand nog iets wil voordragen, was mijn antwoord direct ja. Ik hoop dat ik het ook zelf kan voordragen. Dat is wat ik heel graag wil. Mocht ik mijn tranen niet kunnen bedwingen, dan leest de dominee het voor. Het is dus een vreemde eerste week met verdriet. Maar de kids en mijn werk geven ook de afleiding die ik nodig heb. Mijn man en ik praten ook veel, dus dat is heel fijn.
Inspiratie
Ik heb heel veel inspiratie voor blogs. Ook heel veel verzoekjes van jullie kant, dus daar ga ik ook mee aan de slag. Denk aan; De eerste hapjes met een baby, misselijkheid en zwangerschap, een checklist voor de kraamtijd, Daniëls favorieten en ook wat wij belangrijk vinden aan kinderopvang. Er komt de komende tijd dus weer lekker veel aan. Heb je nog ideeën of wil je per se iets weten? Mail dan naar mamametpassie@gmail.com of reageer op één van mijn social media kanalen of hieronder.
Hoe gaat het nu met jou?
Liefs Angela
No Comments