Peuters die praten zijn heerlijke mensjes. Hun fantasie die daarbij komt kijken is fantastisch. Het heeft echter ook een keerzijde. Hoe ouder ze worden, hoe meer ze proberen met je te discussiëren. Stiekem is het ook wel grappig. Hieronder vijf van die gesprekjes die ik onlangs met haar had.
Vlees of kip?
Dit is geen kip, dit is vlees.
Kip is ook vlees Naomi.
Neeeeeeeeeeee dit is vlees, geen kip.
Verkeerde groente
Waarom eten we wortel?
Mama heeft die in de supermarkt gekocht.
Ik wil boontjes.
Dat kunnen we volgende week eten.
Ik wil nu boontjes.
We eten vanavond wortelen.
Ik lust geen wortels, ik wil boontjes.
Dat kan nu niet, mama heeft wortelen gekocht.
Ik hoef ze niet. Blegh.
Prima Naomi, dan eten wij ze op.
Neeeeeeeeeeeeeeeee, mijn wortelen.
* eet rustig haar wortelen op *
Schoenen of laarzen?
Naomi, wil jij je schoenen aan gaan doen?
Ik heb geen schoenen.
Naomi, mama vraagt of jij je schoenen even aandoet.
Ik heb geen schoenen mama, dus dat kan niet.
*zucht* Mama bedoelt natuurlijk of jij je laarzen aan wilt doen.
Ja hoor mama, dat wil ik wel.
Om de 5 minuten iets anders doen
*Verft 5 minuten*
Mama, mag ik kleien?
Natuurlijk mag jij kleien, maar dan ruimen we eerst de verf op.
Neeeee, ik wil nog verven.
Dat is ook goed.
Ik wil toch kleien.
Prima, dan ruimen we de verf even op.
Nee, ik wil het allebei.
Je kunt kiezen tussen kleien of verven.
Allebei kan ook toch?
Dat vind mama niet zo’n goed idee.
Maar ik wel.
Wil je verven of kleien?
Verven.
*verft vrolijk verder en negeert mij compleet*
Het verkeerde mes
Naomi welk mes wil jij?
Oranje mes.
Alsjeblieft Naomi.
* ondertussen krijgt Daniël het andere mes: de roze*
Nee Daniël, dat is mijn mes!!!!
* grist het roze mes uit Daniël zijn handen, hij huilt natuurlijk*
Naomi dat is niet aardig, geef het mes maar terug aan Daniël. Jij hebt het oranje mes.
Nee, ik wil de roze. Die is niet van Daniël.
* Na twee keer uitleggen dat ze hem toch echt terug moet geven, pak ik het mes af. Naomi huilt *
Niet leuk mama, dat is mijn mes! Ik hoef die oranje mes niet.
Je mocht kiezen Naomi en je koos voor het oranje mes.
Nietes. Ik wil die roze.
* Ze blijft zeuren, huilen, krijsen, maar krijgt het mes niet. Wij eten ‘rustig’ verder*
Mama mag ik ook eten?
Hebben jullie dit ook met je kind(eren)?
Liefs Angela
No Comments