De reden dat ik zo afwezig ben

Je bent niet de eerste die het zichzelf afvraagt. Van heel veel aanwezig, naar niet aanwezig. Ik ben een beetje socialmedia-moe. Altijd maar met die telefoon in de weer waar de kinderen bij zijn. Even een foto hier, filmpje daar. Ik was er even klaar mee. Ik had het voor mezelf niet onder controle. Zo dat is eruit.

Het heeft vast ook alles te maken met mijn spiraal die ik eruit liet halen, onze vakantie waar we diepe gesprekken hebben gehad en ik stamp een bedrijf uit de grond. Het is kei- en keihard werken. Ik vind het gaaf om te doen, maar het vergt heel veel van mij.

Ik moet wennen aan het feit dat ik bijna altijd thuis ben. We zoeken als gezin naar een ritme en ik besloot mijn Instagram voor mama met passie links te laten liggen. Ik voel(de) het gewoon even niet. Ik maak geen tijd om blogs te schrijven, want in de avond vind ik het ook fijn om te Netflixen. De kids zijn vroeg wakker, we kunnen beter in de vouwwagen slapen in Frankrijk ;-), en dat is ook intensief. Nu klinkt het alsof ik een heel zwaar leven heb en dat is niet zo. Maar ik heb even andere prioriteiten gesteld, omdat ik mezelf anders voorbij loop. Een gesprek die ik had met vriendin Y. voor mijn vakantie en de gesprekken met Stephan lieten mij dat inzien.

Ik ben wel actief op social media hoor, maar op mijn andere account. Zakelijk gezien dus en daar komen mijn kinderen niet in voor 😉

Ik kies dus voor mijn gezin en mijn andere bedrijf. Als ik zin heb om te bloggen, dan doe ik dat. Als ik zin heb om dat niet te doen, doe ik het niet. Ik wil achter ieder woord staan dat ik schrijf en anders komt een blog of Instagrambericht niet online.

Ik ben jou als trouwe volger niet vergeten, vind het lief dat je zo meeleeft en er komen echt wel blogs aan. Maar wanneer? Dat weet ik niet 🙂

Geniet van je kids, want ze zijn maar een keer zo klein als vandaag.