De eerste schooldag van Naomi (en mama!)

Wat een mijlpaal! Een kleuter in huis die naar school gaat. Dit is een hele verandering in ons gezin, maar eentje waar zij en ook wij aan toe zijn.

Vandaag, 21 mei 2019, gaat dus in de boeken als eerste schooldag van Naomi. Eigenlijk moet ik zeggen een halve dag, want de school heeft studiemiddag. Met haar prachtige nieuwe rugtas, gekregen van mijn schoonzus en zwager, ging ze op pad. In haar rugtas uiteraard haar Frozen brooddoos en sap in haar Frozen beker. Mijn moeder scoorde daar wel punten mee.

Overweldigend
Auto’s, fietsers, papa’s, mama’s, kinderwagens enzovoorts. Wat een ontzettende drukte bij zo’n school. Stephan, Daniël, Naomi en ik liepen rustig door de menigte heen. Ik voelde de tranen al een klein beetje achter mijn ogen branden. Daar ging mijn kleine meisje dan echt. Ze hing netjes haar tas en jas op bij haar sticker met de haan. De juf had geen betere sticker uit kunnen kiezen voor haar. Ik hield mij groot, uiteraard, en we brachten Naomi in de klas. Haar stoel had ze al snel gevonden en wat een feest dat ze naast haar vriendinnetje Rachel kon zitten. Een jongetje naast haar begon ook al druk te praten, maar daar had ze geen oog voor. Goed zo meisje, nog maar even geen vriendjes thuis, dat kan papa nog niet aan.

Toch tranen
Na een dikke knuffel en kus verlieten wij het klaslokaal. Daniël keek wat verward en was daarna wel even van slag. In de auto en thuis veel roepen: ” Naomi, ben je nou? Ben je kwijt? Joehoe ben je nou?” De arme schat vond het maar gek. Natuurlijk kwamen er tranen. In de auto overviel het mij ineens. Ik moet haar loslaten en dat vind ik best een dingetje. Waarom? Dat lees je in een andere blog die woensdagavond online komt. Thuis speelde Daniël toch nog wel heel fijn alleen en we kregen visite van de buurvrouw, altijd gezellig. De tijd vliegt wel voorbij, want half 12 moesten we toch weer in de startblokken.

Ophaalmoment
Weer werd ik overvallen door de drukte. Moeders, vaders, kinderwagens, opa’s, oma’s, ooms, tantes, broertjes, zusjes enzovoorts. Drukte bij het hek waar iedereen op zijn of haar kroost wacht. Ik ken de spelregels helemaal nog niet. Geen idee of die er überhaupt zijn, maar ik voelde mij erg onthand op de een of andere manier. Ik zag een moeder die ik kon van het kinderdagverblijf, dus dat was fijn. Al snel kwam ook haar klas naar buiten met de juf. Naomi heeft twee juffen en ik ken alleen nog de juf van maandag en dinsdag. Een hele lieve en leuke vrouw, heel blij mee. Een vrolijk meisje keek mij aan en vertelde meteen wat ze allemaal gedaan had. Zo leuk! Toen we naar de auto liepen vroeg wanneer ze weer naar school mocht. Mijn antwoord viel niet in goede aarde, want dat is pas donderdag. Stiekem wel blij mee, want dat betekent dat ze toch graag naar school wil. Dan dus bij de andere juf, ik kijk ernaar uit om haar te ontmoeten.

Dan nu echt
Het voelde nog een beetje als oefenen, omdat het maar een halve dag was. Donderdag is een dag met overblijven en de eerste keer bso. Haar vriendinnetje Lieke blijft die dag ook over en gaat ook naar de bso. Voor beide meiden is dat de eerste keer en dat voelt ook wel fijn. Daarbij zijn de juffen van de bso ontzettend lief. Het is in hetzelfde gebouw als het kinderdagverblijf, dus ideaal ook met Daniël die dag.

Dus conclusie van deze dag: het was een succes en wennen voor alle partijen. Ik kijk uit naar wat ze allemaal gaat leren.