Je kind negen maanden dragen in je buik. Waar het veilig is, lekker kan groeien en sterker wordt. Ik blijf het bijzonder vinden dat een vrouw dit kan. En dat je dan ook nog eens in staat bent om je kind na de bevalling zelf te voeden, vind ik nog wonderlijker. Dat je kindje de eerste 6 maanden kan groeien alleen op jouw melk, dat vind ik prachtig.
Jullie weten dat ik eigenlijk helemaal geen borstvoeding wilde geven. Toch veranderde dat. Ik had overigens geen verwachtingen. Ik zou het allemaal wel zien. Dat het beide keren toch van een vrijwel ‘leien dakje’ is gegaan, dat durf ik bijna niet te zeggen. Ik heb er stiekem weleens moeite mee om daar voor uit te komen. Maar zo kan het dus ook!
Weten is anders dan meemaken
Natuurlijk wéét ik dat het ook anders kan zijn, internet staat er immers vol mee. Maar van heel dichtbij had ik er zelf niet mee te maken. Zelfs niet in mijn directe vriendinnenkring. Tot twee vriendinnen van mij eind vorig jaar bevielen en toch wel wat struggles hadden. Waar de een op een gegeven moment stopte, is de ander nog volop aan het voeden. Absoluut niet zonder slag of stoot. Bikkels zijn het, beide vrouwen. Er is geen goed of fout, beide keuzes zijn goed. Ik ben trots!
Vreselijk vs. makkelijk
Toch lijkt het of velen denken dat borstvoeding geven alleen maar vreselijk is. Alsof het altijd moeizaam gaat en dat is niet zo. Ja het is hard werken, dat was het voor mij ook. Ik was ook onzeker: Waarom komt hij nu al weer drinken? Heb ik wel voldoende voeding? Hij bijt mij constant, moet ik stoppen? Ik val af, kan ik nog wel doorgaan? Kolven gaat moeizaam, wat nu? En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Nee borstvoeding geven is alles behalve vreselijk. En het is ook allesbehalve makkelijk. Borstvoeding geven is uniek en dus voor iedereen ook anders. Laat je niet tegenhouden door vreselijke verhalen. Maar denk ook niet dat je-het-wel-even-doet. Laat het op je afkomen en volg gewoon je gevoel. Wat je keuze dan ook is? Het is altijd de juiste.
Liefs Angela
No Comments