A relationship that lasts

Vandaag is het de dag van de liefde, of eigenlijk de dag van de onbeantwoorde liefde. Mijn liefde heb ik gevonden en is ook beantwoord. Daarvoor moeten we alweer 9 jaar terug in de tijd. Ik leerde Stephan kennen op 9 december 2006 tijdens een kerstmarkt. In eerste instantie zag hij mij niet eens staan, maar ik hem wel! Wat een knappe jongen dacht ik toen. Een jong meisje van net 16 jaar en een jongen van 18.  Wie had gedacht dat ik nu zijn vrouw zou zijn en dat samen papa en mama mogen zijn van een prachtige dochter. Duizenden foto’s hebben we de afgelopen jaren verzameld. Hieronder een paar uit onze liefdesreis!

Wij hebben samen genoeg meegemaakt en altijd vertrouwd op Gods plan. Deze tekst vond ik op het internet en vind hem erg mooi.

Ook al doen wij niet aan Valentijnsdag, het is toch een mooi moment om te vertellen wat je voor de liefde van je leven voelt.  En daar maak ik ook graag gebruik van.

Lieve Stephan,
Woorden schieten soms te kort om te vertellen wat ik voor je voel. Ik hou van jou is niet genoeg. Jij bent mijn liefde, mijn leven. Ik hou van de manier waarop jij in het leven staat. Van de manier waarop je naar de dingen kijkt. De manier waarop je naar mij kijkt en er altijd voor mij bent. Hoe je liefdevol met je dochter speelt, dan smelt mijn hart. Ik wist wel dat je een hele goede vader zou zijn. Jouw liefde voor haar, maakt mijn liefde voor jou nog groter. Als ik in Naomi’s ogen kijk, zie ik jou. Dezelfde mooie blauwe ogen.  Ik hoop dat we nog jaren mogen doorbrengen met elkaar. Schat, ik hou van jou!

Liefs Angela

Doen jullie aan valentijnsdag?