Als er iets is dat ik op dit moment wil, dan is het wel een hele nacht slapen. Niet wakker worden en al helemaal niet denken in de nacht. Mijn hersenen staan nooit stil namelijk. Welkom bij een random nacht in ons huis.
23:00 uur
Nu al. Nee, nee, nee. Ik wil slapen.
Wat zou Daniël nu denken?
Heb ik eigenlijk wel borstvoeding uit de diepvries gehaald? Ja toch? Of nee volgens mij niet.
Heee dat is leuk, zal ik een artikel schrijven over wat ik denk en doe tijdens de nacht?
*Mijn man draait zich om*. Hij wordt niet eens wakker he. Geen enkel geluid, dat maakt me toch lichtelijk jaloers.
Vinden mensen dat wel leuk om te lezen? Best hilarisch als ik dat gewoon opschrijf. Heb ik vannacht nog wat te doen ook. En ben ik productief, want dan heb ik weer een blog.
*Checkt instagram* Wat een raar algoritme is dat toch. Deze foto is al van een dag geleden. *ogen worden groter* Niet verder lezen Angela, niet verder lezen. Doe het niet….
Fail. Tuuuuuuurlijk nog meer vrouwen die wel gewoon slapende baby’s hebben in de nacht. De reacties onder de instagramfoto van Annic ten Duis liegen er niet om. Stuk voor stuk vrouwen die zich er bijna voor schamen om dat te zeggen.
Dat is wel erg eigenlijk. En natuurlijk ben ik jaloers. Want zeg nou eerlijk, niemand is voor zijn lol wakker in de nacht. Maar hee, ik gun het ze, echt! Wij vrouwen moeten elkaar steunen in alles.
Ach een aai over mijn wang. Kijk nou hoe lief hij ligt te drinken. Dit is toch heerlijk. Die lieve knuistjes, dat kleine neusje.
Ik wil hem knuffelen, het is zo’n schatje.
En die blog, dat ga ik gewoon doen. Snel typen in mijn telefoon.
23:25 uur
Oké hopen op wat uren slaap.
Auw, auw, auw. Waarom staat dat traphekje nog open!?
1:00 uur
Whyyyyyyyyyyyyyyyy. Waarom kan mijn baby staan in bed. *ik loop 10 minuten heen en weer en leg hem weer terug*
Ben wel gek ook dat ik nu die blog bijwerk en instagram check. Maar dit zit in mijn hoofd, dus dat moet.
2:36 uur
“Mamaaaaaaa het is donker!”
Crap, waarom doet hij dan ook ALTIJD dat licht uit op de overloop! Net al dat traphekje en nu dit. * kijk boos naar mijn slapende man*
Oow wacht. Ik ging als laatste naar boven. En dat licht, dat heb ik zelf gedaan toen ik met Daniël heen en weer liep. Oeps.
Moet ik nu sorry zeggen? Ach hij weet toch niet dat ik dat heb gezegd. Daarbij hij slaapt en ik ben weer wakker. Dat is pas oneerlijk.
“Mamaaaaaaaaaaaaa doooooooooooooonkeeeeeeeeeerrrrrrrrrrrrrrrrr.” Oowja dat licht, ik moet het nu echt aan gaan doen.
Waarom roept ze niet een keer om haar vader? “Slaap lekker Naomi. Mama houdt van je.”
“Ik houd ook van jou”, smelt, dat is toch te lief zo midden in de nacht.
Oké Angela dat was niet zo netjes net he. Je hebt een fantastische man die je helpt met de was, het huishouden en zelfs met het zemen van de ramen. Sorry schat.
4:26 uur
Hoe laat is het? Neeeee, veel te vroeg. Ga ik hem voeden of troosten? Voeden maar, in de hoop dat hij nog even gaat slapen.
5:00
Oow, wéér in slaap gevallen. Als ik nog een beetje wil slapen, dan moet ik hem wel echt nu wegleggen. Of doe ik mijn ogen dicht en slapen we nog even samen? Nee, straks ga ik op hem liggen en ademt hij niet meer.
Yes, hij doet het, hij doet het, hij doet het. Nu nog een uurtje slapen.
5:15 uur
Nee, nee, nee en nog eens nee. Ik weiger uit bed te gaan, ik wil slapen.
Getsie, ik ruik een luchtje. Waarom nu poep?!
5:30 uur
“Mamaaaaaaaaaa, Naomi is wakker. Mag ik tiesie (televisie) kijken.”
Zucht, jammer, volgende keer beter.
“Goedemorgen lieverd, heb je lekker geslapen?”
En dan begint mijn werkdag.
Dit vind je misschien ook leuk: Een kijkje in mijn dag als werkende moeder
Afbeelding komt van Shutterstock
Liefs Angela
No Comments