Bij Liefthuis zag ik een artikel voorbij komen waarin zij beschrijft wat zij anders zou willen bij een tweede bevalling. Dit zette mij aan het denken. Ik kijk goed terug op mijn bevalling, maar dat betekent niet dat ik het precies weer zo zou willen. Toch zijn er wel degelijk dingen die ik anders zou willen als ik het voor het kiezen had. Ik ben mij ervan bewust dat je het niet voor het kiezen hebt, zo had ik ook niet verwacht dat onze dochter met 37 weken al ter wereld moest komen.
Geen ballonkatheter
Ik hoef vast niet te vertellen dat daar een eendenbek bij nodig is. Was het inbrengen dan naar? Nee eigenlijk niet. Ik was een bikkel volgens de dames in het ziekenhuis, dus dat neem ik maar aan. Je krijgt gewoon echt weeën die je op moet vangen. Wat had je dan gedacht Angela? Tja ik weet niet wat ik dacht, maar dit dus blijkbaar niet. Daarnaast is het niet echt een pretje dat er een slang uit je muts komt en die met tape aan je been wordt geplakt. Ik gaf aan dat ik het best pittig vond en daarom besloten ze met een ctg te kijken. Op dat moment kreeg ik weer een wee en dat liet het apparaat niet zien. Ze was verbaasd dat ik zo’n last had en ging meteen kijken of het ballonnetje er toen uit kon (een half uur daarvoor namelijk nog niet) en jawel hoor, daar kwam hij. Opluchting, de eerste 3 centimeter zaten erop. Daarna was het ook meteen klaar, de bevalling kwam niet op gang. Konden we lekker slapen 🙂
Weeën die op natuurlijke wijze beginnen
Ik kon natuurlijk al even ervaren hoe weeën voelen, maar het infuus met weeënopwekkers was een stukje heftiger. Om 9:00 uur werden mijn vliezen gebroken en normaal wachten ze dan een uurtje om te kijken wat je lichaam doet. Per definitie is het dus niet zo dat je meteen weeënopwekkers krijgt als je ingeleid wordt. Het mijne had vanaf 22:30 uur de avond ervoor niets gedaan, dus ze diende meteen weeënopwekkers toe die ieder half uur werden verhoogd. De eerste twee uur had ik een beetje krampen, kon ik gewoon nog whatsappen met mijn zwangere vriendin en ouders, maar daarna niet meer hoor. Ineens waren ze er in alle hevigheid. De tijd tussen de weeën werd al snel minder en ik vond het echt pittig. Gelukkig vorderde de ontsluiting snel en had ik een man die mij goed aanmoedigde, waardoor ik zonder pijnstilling kon. Om precies 14:30 uur mocht ik persen. Hopelijk deze keer gewoon natuurlijke weeën.
Niet overgeven, gewoon echt niet….
Bah, bah, bah. Wat was dat ontzettend naar. Ik had pijn (joh echt?), weeën die elkaar best snel opvolgde en ik bibberde van de kou. Overgeven kon ik er echt niet bij hebben. Tot twee keer toe gebeurde het wel. De eerste keer zei de verpleegkundige die mij bijstond: dan zit je al wel rond 6 cm. Ik ben haar dankbaar dat ik niet mocht eten, ondanks dat ik honger had, dat ene soepje om half 11 en wat dextro was het laatste dat ik at. De tweede keer was echt niet tof. Ik spuugde over mijn lakens heen, over Stephan en de verpleegkundige. Wat een verschrikking. Schaamde mij dood, maar dat hoefde natuurlijk niet. Overigens was mijn moeder ook hondsberoerd tijdens de bevalling, dus ik heb het niet van een vreemde. Hoop dat ik het kan overslaan deze bevalling, maar ik betwijfel het…
Nogmaals, je hebt het niet voor het kiezen, maar als dat zo zou zijn, dan hoop ik het bovenstaande wat betreft de bevalling! Het belangrijkste is natuurlijk dat je kindje gezond ter wereld komt, op welke manier dat ook moet gebeuren.
Ik schreef eerder al wat ik dacht tijdens mijn bevalling en mijn bevallingsverhaal. Dus, als je nieuwsgierig bent 😉
Zijn er dingen die jij heel graag anders wil bij een eventuele volgende bevalling?
Liefs Angela
7 Comments
Channa
18 juli 2016 at 06:23Oh dat spugen lijkt mij ook naar! Hier hoef ik gelukkig niet na te denken want er komt niet nog een bevalling. De ervaring leert overigens ook dat bevallingen echt heel erg kunnen verschillen dus wellicht gaat het een eventuele volgende keer zonder gespuug!
Channa onlangs geplaatst…Waarom opa’s en oma’s de liefsten zijn!
Merel
18 juli 2016 at 07:12Ja die misselijkheid rond de zes centimeter herken ik. En de laatste keer bevallen zonder opwekkers was zoveel prettiger! Als ik ooit nog eens zou bevallen dan graag zoals mijn derde keer, heel bijzondere ervaring.
Merel onlangs geplaatst…In het zonnetje: Angela van Mama met passie
Nicole
18 juli 2016 at 07:50Mijn bevalling ging best soepel. Heb zelfs nog een blikje cola gedronken tussendoor haha. Volgende keer hoop ik dat het kindje niet gelijk na de bevalling bij me weg wordt gehaald.
Nicole onlangs geplaatst…Happy Summer Swap!
Charlotte
18 juli 2016 at 08:58Oh ik heb ook zo moeten overgeven tijdens de weeën. Ik voelde me zo zielig, met mijn dikke buik en mijn weeën op mijn knietjes boven de pot… Gelukkig niet over anderen heen hihi 😉
Charlotte onlangs geplaatst…Win! Ik leer knippen, glitter dreams…
Volgmama
18 juli 2016 at 13:17Helaas heb je het niet altijd in de hand. Een waterbad bevalling had ik graag willen meemaken. Maar helaas kon ik dat niet vanwege de weeënstorm. Wat een pijn.
Volgmama onlangs geplaatst…Beautydag met de jongens?!
Cindy - levenalsmama.nl
18 juli 2016 at 22:43Ik heb een thuisbevalling en een keizersnede gehad, ik kijk op beide eigenlijk best positief terug. Al had ik graag gehad dat die keizersnede ook een thuisbevalling zou zijn, maar achja zo is het ook goed gekomen.
Cindy – levenalsmama.nl onlangs geplaatst…Kiloknaller #5: Eigen schuld, dikke … buik!
Vlijtig Liesje
19 juli 2016 at 10:25Ik wilde bij mijn vijfde bevalling niet meer dat de vliezen gebroken werden om de boel te versnellen. Bij mijn vierde kreeg ik daardoor namelijk een weeën storm.
Vlijtig Liesje onlangs geplaatst…Me before you: Hmpf!