Waarom ik blij ben dat mijn dochter duimt

Voordat ik uitleg waarom ik blij ben dat mijn dochter duimt, heb ik uiteraard een klein onderzoekje gedaan naar het duimen en speen zuigen. Overigens valt op doekjes of knuffels zuigen ook onder deze categorie aldus logopedisten. Wat zijn de gevolgen, wanneer moet je het gaan afleren en tips hoe je het kunt afleren!

De eerste levensbehoefte
De eerste levensbehoefte van baby’s is zuigen. Of je nu borst-of flesvoeding geeft, die zuigkracht gebruiken ze om genoeg voeding binnen te krijgen. In de eerste maanden is het overigens ook goed voor de ontwikkeling van de kaak en het gevoel in de mond. Waarom de ene baby meer zuigbehoefte heeft dan de ander is niet bekend. Ook is niet bekend waarom de ene baby wel duimt en de andere baby liever een speen heeft. Baby’s die duimen of een speen hebben vinden daarin troost of geborgenheid. Er zijn overigens al baby’s die in de baarmoeder duimen, dat deed Naomi ook, bijzonder he!

Het is slecht voor het gebit en de kaak
Uiteraard vinden tandartsenpraktijk hier wat van, ik geef ze geen ongelijk. “Als uw kind nog duimzuigt of speen zuigt als de permanente tanden doorbreken, kan de stand van de kaken veranderen waardoor tanden scheef gaan staan. Ook kan de positie van de onderkaak ten opzichte van de bovenkaak veranderen. Om dit te voorkomen kunt u de pasgeborene een speen geven zodra hij of zij op de duim of vingers begint te zuigen. Verkeerd en te vaak een speen gebruiken is ook niet goed, maar de speen kan makkelijker worden afgepakt omdat hij niet aan het lichaam vastzit. Zaak is om ervoor te zorgen dat uw kind het zuigen op de duim of speen heeft beëindigd voordat de permanente tanden doorkomen. Dit is rond het zesde levensjaar.” (bron: dentalclinics.nl)

Wat kun je doen om het duim- of speenzuigen te stoppen?
Advies is dus om voor het zesde jaar het toch afgeleerd te hebben, ik vind dat vrij laat, maar goed om te weten niet waar? Wanneer dan wel? Advies van de logopediste is om het toch wel rond het derde jaar af te gaan leren. Maar hoe?

• Toon begrip en ontmoedig het duimen of speenzuigen voorzichtig.
• Een reminder zoals een pleister op de duim kan helpen. Een speen kun je bijvoorbeeld alleen geven tijdens het slapen, na een bad of na het eten. En dat langzaam aan afbouwen.
• Het is belangrijk dat je kind ook zelf wil stoppen. Druk uitoefenen heeft vaak een averechts effect. Probeer het gewoon later nog eens.
• Leg je kind op een rustig moment uit dat de speen echt weg moet om gezonde tanden te houden. Datzelfde geldt natuurlijk ook voor de duim.
• Als het kind overdag niet meer duimt, kan de gewoonte ’s nachts worden afgeleerd door een handschoen of een sokje over de duim te doen.
• Complimentjes als het kind niet duimt of op zijn speen zuigt
• Hou bij hoe lang je kind niet meer duimt (bijvoorbeeld met een kaart waarop je het kind beloont met kleine stickers) en geef eventueel kleine cadeautjes.
• Bedenk samen een waardig afscheid. (bron: dentalclinics)

Van een duim kun je niet letterlijk afscheid nemen, maar van een speen wel. Een mooie traditie in Denemarken en Zweden is dat peuters op hun derde hun fopspeen vaarwel zeggen en in een spenenboom hangen. Ook in België vind je al spenenbomen: onder andere in natuurmuseum ‘De Wereld van Kina’ en een 115 jaar oude hazelaar in Aalst. Een andere tip die ik hoorde was de spenenfee langs laten komen. En je kan een speen wellicht ook gewoon kwijt raken?

Beter niet dus
Als je alles zo leest moet je daar eigenlijk helemaal niet zo blij mee zijn als een kind duimt of speen zuigt. We willen allemaal dat onze kinderen een mooi en goed gebit krijgen, maar het is geen voorbode dat als je niet duimt of een speen hebt dat je dan geen beugel hoeft of iets dergelijks. Ik had zelf namelijk ook een beugel, omdat ik een spleet tussen mijn voortanden had en mijn kiezen niet netjes op elkaar stonden. Ik heb niet geduimd of een speen gehad.

Waarom ben ik dan toch blij dat Naomi duimt?
Natuurlijk had het nog fijner geweest als ze niet zou duimen, daar ben ik heel eerlijk in, maar ze doet het nu eenmaal wel. Ze dronk toen ze klein was al heel kort uit de borst en naarmate ze ouder werd, werd ze sterker en dronk ze nog korter. Naomi had dus een gigantische zuigbehoefte, maar een speen wilde ze niet, die spuugde ze gewoon uit. Soms als ze heel moe was en wij hielden de speen vast, dan zoog ze wel. Op een gegeven moment probeerde ze haar linkerduim in haar mond te stoppen en het duurde een paar weken voor ze door had hoe dat moest. Sindsdien duimt ze als ze moe is en naar bed wil. Ze duimt ook in bed voordat ze gaat slapen en zodra ze slaapt gaat de duim vanzelf uit haar mond en doet ze haar mond ook prima dicht. Ze heeft het nodig en daarom ben ik er blij mee. Het is voor haar een stukje troost en inmiddels misschien ook wel gewenning. Uiteraard gaan wij het haar wel proberen af te leren, maar wie weet stopt ze er vanzelf wel mee. We wachten het rustig af en gaan zeker aan de slag met de tips van hierboven als het daar tijd voor is.

Wat vind jij van duimen of speen zuigen? Heeft jouw kindje een van de twee gedaan of juist niet? En welke tips heb jij om het af te leren? Ik lees jullie reactie graag!