Samen voor borstvoeding

“Sinds 1992 vindt elk jaar Wereld Borstvoeding Week (WBW) plaats, geïnitieerd door de World Alliance for Breastfeeding Action met een jaarlijks wisselend, internationaal thema. In de meeste landen krijgt borstvoeding in de week van 1 tot 7 augustus extra aandacht. Deze week valt in Nederland altijd in de zomervakantie. Zorginstellingen en vrijwilligersorganisaties hebben in de vakantieperiode minder ruimte voor het organiseren van activiteiten. Daarom wordt de WBW in Nederland al jaren in week 40 gehouden. Er is voor deze week gekozen met een knipoog naar de gemiddelde zwangerschapsduur van veertig weken.” (bron: borstvoeding.nl).

Ik ben pro borstvoeding zoals de meesten van jullie wel weten. Daarom wil ik deze week extra aandacht geven aan borstvoeding. Dat doe ik in deze blog door middel van mijn verhaal kort te delen. En de komende week deel ik online opnieuw wat artikelen van mijn blog die gaan over borstvoeding.


Laat ik voorop stellen dat ik absoluut niet tegen flesvoeding ben. Welke reden er ook is dat je flesvoeding geeft, het is prima. Want een blije mama is immers een blije baby. Toch wil ik deze week aandacht besteden aan borstvoeding. Het een beetje promoten. Er is namelijk heel veel onwetendheid over borstvoeding en de wrede verhalen daarover van vriendinnen, schoonzussen of collega’s maken het er ook niet beter op. Net als een bevalling is borstvoeding geven voor iedereen anders. Maak een besluit op basis van informatie en je gevoel, want dat laatste is immers het belangrijkste. Onthoudt ook dat je altijd kunt stoppen met borstvoeding. Maar als je eenmaal besluit om het niet te doen, is het moeilijk om het na een paar dagen op gang te krijgen.

Wat vooraf ging….
“Ik ga nooit borstvoeding geven…” Dat riep ik voordat ik zwanger was. Toen ik eenmaal een positieve test in handen had, was er nog twijfel. Toen de verloskundige aan mij vroeg of ik borstvoeding wilde geven, vertelde ik dat dus. Ze adviseerde mij om naar een voorlichtingsavond te komen. Zo gezegd, zo gedaan. Daar zat ik dan met mijn dikke buik tussen allemaal andere vrouwen met een dikke buik en één man. Hij voelde zich behoorlijk opgelaten en vroeg zich hardop af of hij niet weg moest gaan. “Nee, hartstikke goed dat je er bent! Het is belangrijk dat je als man ook achter het geven van borstvoeding staat. Jij moet je vrouw steunen!”, vertelde de lactatiekundige. Na een hele hoop informatie over de voordelen van borstvoeding voor de baby, maar ook voor jou als vrouw en allerlei tips, was ik om. Ik ging mijn kindje borstvoeding geven en voor hoelang dat zouden we wel zien…

Die eerste keer
Woensdag 20 mei 2015, daar ligt mijn lieve prupke dan. Warm tegen mijn borst aan en ze hapt meteen goed aan. Wat een fantastisch gevoel is dit, ik geef mijn kindje eten! Ze is met 37 weken geboren en ze doet het geweldig, wat zijn we trots! Omdat Naomi te vroeg geboren is, kan ze nog niet zo lang aan de borst drinken. Dan zit er dus niets anders op dan kolven.Daar kwam het grote apparaat ter waarde van € 1.500 en kon ik gaan kolven. Ja het is een beetje vreemd, maar ik voelde me toch absoluut geen koe. Hoewel het niet natuurlijk is, voelde het ergens wel zo. Al vergeet ik nooit meer de blik van mijn man toen ik aan het kolven was, maar hij steunde (ja lactatiekundige, mijn man was er niet, maar steunt me ook hoor!) mij volledig en hielp waar hij kon. Wat een wereldvent heb ik toch!

Kolven is ook bijzonder
De eerste keer kolven leverde zelfs 10 cc colostrum op! Lijkt weinig, maar is erg veel want een pasgeboren baby drinkt nog niet zoveel. Ik was trots op mijn borsten! We zijn een nachtje in het ziekenhuis gebleven, zodat we niet meteen alleen waren. Voordat we naar huis ging werd een lactatiekundige voor mij ingeschakeld die een borstvoedingsplan voor mij maakte. Dit kon ik dan geven aan de kraamverzorgsters. Naomi mocht twee x 10 minuten bij mij drinken. Daarna moest ik 5 minuten kolven en gaf de kraamverzorgster dit Naomi met een spuitje. Fingerfeeding noemen ze dat. In de nacht hoefde ik gelukkig niet te kolven, maar gaf Stephan wel voeding bij. Na een week hoefde ik helemaal niet meer te kolven, want Naomi kon prima zelf aan de borst drinken, weer zo’n trots momentje.

Waar is de pijn?
Ik had van alles gelezen tijdens mijn verlof over kloven, pijn bij het aanhappen, voedingen van 45 minuten etc. dus ik was op het ergste voorbereid zullen we maar zeggen. Ik herkende het allemaal niet, tot op de dag van vandaag. Het enige dat ik lastig vond was het bijten en dat was ook zeker pijnlijk, maar ook dan leer je je kindje dat dat niet mag. En de twee verstopte melkklieren waren niet fijn, maar ze waren ook zo weer weg. Ons borstvoedingsavontuur was vrij gemakkelijk kun je wel zeggen.

Niet altijd makkelijk
Een eigen kolf hebben we aangeschaft nadat Naomi voor de eerste keer naar het consultatiebureau was geweest. Als ze goed gegroeid was, zouden we een kolf aanschaffen. Mevrouw was 1 kilo gegroeid in 4 weken, dus aanschaffen maar. De Medela Freestyle is het geworden. Inclusief mooie zwarte tas, koeltasje, koelelement, vier flesjes, calmaspeen en zo nog meer. Ik kolfde altijd na de ochtendvoeding, want zo kon ik een voorraadje opbouwen en Naomi kon oefenen met het flesje voor als ik aan het werk zou gaan. Die voorraad hadden we hard nodig. In januari ging het kolven slecht, ik had er stress van en daarnaast viel ik ook nog steeds erg af. Moest ik dan toch stoppen met borstvoeding? Dat wilde ik niet en zette alles op alles om door te gaan. Met hulp van de borstvoedingstelefoon en de groepen op facebook over borstvoeding, kwam ik ver. Ik voedde Naomi namelijk nog toen ze 14 maanden was.

Een abrupt einde
Een moment waar iedere borstvoedingsmama wel bang voor is. De dag dat je kindje niet meer wil drinken was voor mij aangebroken. Met 14 maanden kwam er een einde aan ons fantastische avontuur. Waar ik twee maanden eerder al stopte met kolven, omdat Naomi nog maar één keer in de avond dronk en niet meer overdag, was het borstvoeding geven nu echt klaar. Met een traan en een lach heb ik teruggekeken. Een prachtig hoofdstuk in mijn boek als moeder die niemand af kan pakken.

Borstvoeding geven vond ik het meest bijzondere dat ik ooit in mijn leven gedaan heb. En ook leverde dat de nodige hilarische situaties op. Zo keek ik recht in de ogen van een glazenwasser op het werk, kreeg ik op mijn blog een reactie van hem terug, heb ik genoeg ‘domme’ momentjes meegemaakt tijdens het kolven, waaronder de flesjes er niet onder draaien tijdens het kolven. Ja, het was een bijzondere periode en nu twee maanden later kijk ik er met een stralende glimlach op terug en tranen van blijdschap!

De komende weken deel ik opnieuw een aantal blogs op mijn social media kanalen, om zo meer aandacht te geven aan borstvoeding. Om andere mama’s (to be) een kijkje te geven in mijn borstvoedingsavontuur. Dat zo’n avontuur ook heel mooi kan zijn.

Hier vind je al mijn verhalen over borstvoeding.

Heb jij een verhaal over borstvoeding, deel hem dan hieronder! Dit mogen ook blogs zijn over dat borstvoeding niet goed ging, want dat is de andere kant van de medaille!

Liefs Angela

You Might Also Like

4 Comments

  • Reply
    Vlijtig Liesje
    4 oktober 2016 at 13:55

    Wat fijn dat het zo soepel liep! Goed om ook eens zo’n positief verhaal te horen. Ik heb zelf ook lang borstvoeding gegeven. Wel met zo nu en dan een ontsteking en kloven, maar ik vond het ideaal.
    Vlijtig Liesje onlangs geplaatst…Behangen of verven? Of allebei?My Profile

    • Reply
      Angela
      10 oktober 2016 at 16:41

      Dankjewel! Kloven lijken mij heel naar, toch knap dat je hebt doorgezet. Ik vond het ook ideaal borstvoeding geven.

  • Reply
    Johanna
    4 oktober 2016 at 20:17

    Mooi! Goed om een positief geluid te laten horen! Ik heb dezelfde ervaring, geef nu mijn derde zoontje ook al lang borstvoeding. Hij is al meer dan 20 maanden oud. En ik ben nu stiekem een beetje bang dat hij zelf ineens een keer gaat stoppen, al geniet hij er nu ook nog wel heel erg van. Het is zo mooi om te doen en geeft een speciale band met jou als moeder!

    • Reply
      Angela
      10 oktober 2016 at 16:40

      Prachtig dat je nog voed Johanna! Daar mag je trots op zijn. Dat moment gaat een keer komen, maar bedenk dan dat het zijn keuze is en die is gewoon goed. Tot die tijd: geniet!

    Leave a Reply

    CommentLuv badge

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

    error: Deze content is beveiliigd