Ik krijg dagelijks heel veel vragen en met liefde beantwoord ik deze via de mail, facebook of instagram. Soms kan ik de vragen niet (kort) beantwoorden. Dat vind ik jammer. Om die reden deed ik een oproepje op Instagram en massaal stuurden jullie vragen in. Een aantal vragen heb ik al beantwoord in een eerdere Q&A . Sommige vragen inspireerden mij tot het schrijven van een blog, dus die vind je binnenkort op mijn website. De rest van de (gebundelde) vragen vind je hieronder.
Hoe heb je de begin periode met 2 kinderen ervaren? En hoe heb je je dochter betrokken bij zoontje?
Een nieuw leven in het gezin brengt veranderingen met zich mee. Naomi was net twee, snapte echt niet dat ze een broertje had. Ze was wel meteen ontzettend lief voor hem en hielp overal bij. Het was ook pittig, want tijdens het voeden ging ze natuurlijk ondeugend doen. Alles om maar mijn aandacht te krijgen. Dat deed ze overigens alleen als we met zijn drietjes thuis waren. Als Stephan er was, kon hij haar vermaken. Ik denk dat het woord ‘zoeken’ het beste de eerste tijd omschrijft. Wil je meer weten hoe ik de overgang van 1 naar 2 kinderen vond? Lees dan dit artikel: Eerlijk over de overgang van 1 naar naar 2 kids.
Hoe maken jij en je man tijd vrij voor elkaar, met het drukke gezins- en werkleven nu met twee kinderen?
Heel eerlijk? We genieten gewoon van de rustige avonden als de kids op bed liggen. We vinden Wie is de Mol, Flikken Maastricht, de Luizenmoeder en Eigen Huis en Tuin leuk om te kijken. Of gewoon niks kijken en lekker kletsen. Die momenten vinden wij heel waardevol. Elkaar opzoeken op momenten dat het kan. Samen de pad op, dat doen we niet heel veel. Eens in de zoveel tijd gaan we wel een keertje lunchen samen of uit eten. Maar sinds de geboorte van Daniël is dat nog maar twee keer gebeurd hihi. Dat weekendje weg komt wel een keer!
Lees je graag? En zo ja aan welk “opvoed” boek heb je wat gehad?
Ik lees zeker graag, maar de tijd ontbreekt vaak. En als ik dan moet kiezen, dan ga ik liever even bloggen. Ik zal je eerlijk bekennen dat ik nauwelijks opvoedboeken heb gelezen. Voornamelijk tijdschriften zoals Ouders van Nu. Het enige boek waar ik zelf echt heel veel aan had en heb is Oei ik Groei. Maar dat is natuurlijk geen opvoedboek. Ik schreef er onlangs een artikel over waarom ik het zo’n fijn boek vind.
Wat is je verborgen talent wat je nog nooit op instagram hebt laten zien?
Dat ik binnen 2 minuten een chocoladereep op kan eten? Haha nee dat is geen verborgen talent he. Dat kan ik overigens wel hoor. Ik heb eigenlijk geen verborgen talent denk ik.
Wat is je grootste angst voor 2018 en waar verheug je je het meest op in 2018?
Geen specifieke voor dit jaar. Meer in het algemeen ben ik bang om dierbaren te verliezen. Dat hoort bij het leven, maar dat is eigenlijk het enige waar ik ‘bang’ voor ben. Ik verheug me het meeste op onze gezinsvakantie met zijn viertjes. Ik kijk er zo naar uit om weer naar Frankrijk te gaan en dit keer ga ik de Mont Ventoux beklimmen. Dus de komende periode geld binnen halen en natuurlijk trainen! Niet alleen overigens, mijn schoonmoeder ook! Ik kijk er naar uit dat ik boven kom en mijn knappe man en kids daar staan. Dat mijn schoonmoeder en ik daar staan en kunnen zeggen; dat hebben we toch maar mooi geflikt. Binnenkort een blog hierover!
Zou jij een meet and greet willen doen? Het zou zo leuk zijn om even met de andere mama’s te gaan lunchen!
Dit vind ik zo’n toffe vraag. En het leuke is dat meerdere mama’s dat hebben gevraagd. Dat lijkt mij uiteraard fantastisch en wie weet gaat dat ooit wel gebeuren ook. Als dat zo is, zijn jullie natuurlijk de eerste die het horen!
Wat gaat je het beste af sinds je mama bent van 2 kinderen?
Oehhh nu moet ik mezelf een compliment geven. Wat mij denk ik het beste afgaat is dat ik een stuk relaxter ben geworden. Oke niet altijd, maar ik maak me niet meer zo druk om bepaalde dingen. Pak het allemaal een stuk relaxter aan. Dat vind ik best bijzonder, want zo ben ik eigenlijk niet.
Het valt me in positieve zin op dat je eigenlijk altijd goed gemutst blijft (Ok misschien soms na éventjes klagen..) ook al heb je weinig slaap gehad en nachten achter een. Hoe doe je dat? Waar haal je je ‘positive flow’ steeds weer vandaan?
Hihi, ja ik moet soms wel even klagen. Dat lucht op! Er in blijven hangen moet ik niet doen, maar ook dat gebeurd soms weleens hoor! Ik probeer de dag altijd te starten met gebed en meteen in Gods hand te leggen waar ik mee zit. Eerlijk? Dat lukt echt niet altijd, maar ik merk wel verschil áls ik het doe. Verder probeer ik altijd het positieve uit de dag te halen. De ene dag gaat dat makkelijker dan de andere dag. Vraag maar aan mijn man die soms een onterechte snauw krijgt.
Dit was hem! Als je nog een (prangende) vraag hebt, stel hem hieronder!
Liefs Angela
No Comments