Momlife of two: Genieten met een grote G

De laatste momlife of two is alweer 6 weken geleden. Tijd voor een nieuwe update. Hoe is het ons vergaan? Ziet hij nog geel? Huilt hij nog steeds zoveel? Of….. aan de titel kun je al lezen dat het genieten is met een grote G en dat is het echt! Met een lach schrijf ik deze zin. Wie had dat ooit gedacht, dat het ook zo kon zijn! Zo wil ik wel 10 kinderen!
Okee dat van die 10 kinderen is een grapje, maar echt Daniël is zo makkelijk. De avonden blijven wel wat lastiger, maar ook dat gaat steeds beter. Hij huilt zoals een normale baby doet, hij krijst niet meer, het is een tevreden, lachende en kletsende baby. Dat hij in de avond dan bij ons wil slapen vinden we helemaal prima.

Emotioneel
Het was drie weken lang een rollercoaster. Als je kind krijst, weet je dat het pijn heeft en dat er dus iets niet klopt. Dat huilen gaat door merg en been en doet je echt verdriet. Het maakt je ook echt gek op den duur. Mensen met huilbaby’s, ik heb diep respect voor jullie, want echt het is niet te doen. De osteopaat heeft bij ons enorm geholpen, we kregen een ander kind. Een tevreden mannetje. We wisten niet wat we meemaakten, we genoten intens. Flashbacks naar de tijd met Naomi, het besef dat we het zoveel zwaarder hadden met haar, doordat we te laat actie ondernamen. Ik heb er om gehuild, want echt dit is zo fijn. Naomi is een heerlijke peuter dat zich in rap tempo ontwikkelt. Ook met haar was het even lastig en waren er dagen dat ik met mijn handen in het haar zat. Maar sinds we de tv wat meer aan banden hebben gelegd, nog duidelijker grenzen aangeven, doet zij het ook zoveel beter. Het ouderschap is moeilijk, prachtig, intens en eigenlijk niet in woorden te omschrijven.

Slaapt hij al door?
Een vraag die al veel gesteld is en waar ik zo’n hekel aan heb. Blijkbaar is dat soort van een maatstaf in deze maatschappij. Dat baby’s moeten doorslapen. Nee hij slaapt nog niet door en ik ga er al helemaal niks voor doen. Bij Naomi heb ik werkelijk alles gedaan om haar dat te leren, maar werkte voor geen meter. Van wakker maken laat op de avond tot aan een papfles geven. Niks werkte. Met 9 maanden bedacht ze dat het wel tijd was om door te slapen. Natuurlijk hoop ik dat Daniël het wel iets eerder doet hoor, maar ik zie het wel. Hij heeft het nu een keer van 23:00 – 5:30 en een keer van 21:00 – 6:00. Toevallig deze week, maar niet achter elkaar. De dag die daartussen zat had een nacht met wel 3 voedingen en een poepluier dus…. Ik accepteer gewoon dat ik nachtvoedingen heb en koester iedere nacht dat ik wel lekker door kan slapen. Accepteren scheelt echt de helft, voor mij althans! Volgende week volgt een uitgebreide update over Daniël. Maar voor nu kan ik zeggen dat hij weer bloed heeft geprikt voor het geel zien. De waardes nemen af, van 212 naar 130 afgelopen week. Heel fijn! Hij wordt steeds minder geel en dat zien we ook zelf. Verder heeft hij zijn eerste inentingen gehad en daar ook totaal geen last van gehad, ook fijn.

Naomi als grote zus
Ze vindt het geweldig om een broertje te hebben. Ze is zo lief voor hem, helpt mij nog steeds over al bij. Ze beseft nu echt wel dat Daniël niet weggaat, maar bij ons hoort. Ze kletst tegen hem, geeft hem kusjes etc. Zes weken geleden vond ze het af en toe nog moeilijk, maar dat is nu eigenlijk niet meer. De peuterbuien kan ik nu ook beter handelen, al zat ik vorige week echt met mijn handen in het haar. Wat een strijd de hele dag. Ik voer niet om alles strijd hoor, als ze twee verschillende sokken aan wil, prima. Ze wil haar eigen kleding uitzoeken, ook al zijn sommige combi’s echt niet mooi, dikke prima. Maar krijsen omdat ze niet wil tanden poetsen of omdat de tv niet aan mag, dat vind ik een totaal ander verhaal. Al gaat dat dus nu goed, nu ze duidelijk weet wanneer ze wel mag kijken en wanneer niet. Ze kan ook steeds beter alleen spelen en dat is echt een cadeautje! Ik kan niet wachten tot ze echt samen kunnen spelen. Dat wil ze nu al en ze snapt niet heel goed dat Daniël de bal niet terug kan gooien hihi.

Van wieg naar ledikant
Niet leuk, mijn kleine baby in zijn ledikant. En dat niet alleen, ook op zijn eigen kamer. Waarom? We vonden hem twee keer op zijn buik in de wieg. En van Linaleaf hadden ze gezegd dat je de wieg dan niet meer moet gebruiken, dus dat doen we dan ook niet. Hij slaapt nu zo’n twee weken in zijn ledikant en dat gaat heel erg goed eigenlijk. Hij draait overigens niet meer op zijn buik, want hij zit in een slaapzak. Overigens draait hij overdag in de box ook niet constant op zijn buik hoor, héél af en toe lukt het hem. Dan maakt hij zich zo kwaad dat hij van zijn zij doorrolt. Hij is erg sterk en kan zijn hoofd prima omhoog houden, dus dat is heel fijn. Ik vond het wel een dingetje hoor, maar inmiddels ben ik er helemaal aan gewend en is het goed zo. Weer een afgesloten periode.

Eerste keer naar kerk
Wat was dat fijn! Ik had het enorm gemist, hoewel ik thuis ook naar de kerkdienst luisterde, het is toch anders. Naomi en Daniël deden het top bij de kinderdienst, dus trotse ouders. Het is gewoon genieten om als gezin naar kerk te kunnen, samen een preek luisteren en het daar over hebben vind ik heel fijn. Je vat beide toch andere dingen op. Inmiddels zijn we nu twee keer geweest en zetten dit uiteraard weer door. Binnenkort even de dominee contacten, want we willen Daniël, net als Naomi, opdragen in de kerk. Bij ons worden geen kinderen gedoopt, maar daarover later meer.

Ben ik er al aan gewend?
Ik kan zeggen dat ik er nu wel aan gewend ben met twee kids. We zijn 12 weken verder sinds zijn geboorte en we genieten nu gewoon. Er zit een klein beetje ritme in op een dag, wat heel erg prettig is. De combinatie van peuter en baby gaat mij dus ook steeds beter af, al is het soms wel moeilijk qua aandacht verdelen. Je voelt je soms gewoon enorm schuldig naar Naomi toe. Daniël vindt alles best, dus als hij tegelijk met Naomi wakker is, dan moet ik er echt op letten dat ik op een gegeven moment naar hem toe ga om te kletsen. Hij ligt gerust een half uur in de box naar zijn mobiel te staren en te kletsen. Of in de wipper tegen zijn babygym te slaan. Gelukkig laat hij ook zeker van zich horen als hij dat zat is en dan krijgt hij alle aandacht uiteraard.

Ik ben heel erg dankbaar en blij dus! Op naar de volgende 6 weken, dan zit onze vakantie er op en ben ik alweer 3 weken aan het werk. Genoeg stof tot bijpraten dus!

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Liefs Angela

You Might Also Like

4 Comments

  • Reply
    Mathiske -gelukineenrompertje-
    14 augustus 2017 at 09:13

    Ik vind het ook zo’n heerlijke foto van jou en de kindjes! Lekker genieten groot gelijk!
    Mathiske -gelukineenrompertje- onlangs geplaatst…Verse IVF| Follikel Echo’s en op naar de punctieMy Profile

  • Reply
    Christa
    14 augustus 2017 at 17:43

    Toch wel een omslag he, van 1 naar 2 kids Fijn dat het beter gaat met Daniël! En who cares of hij wel of niet doorslaapt, als hij maar lekker kan slapen toch?
    Geniet er van hoor, een tweede wordt zo snel groot op de een of andere manier!
    Christa onlangs geplaatst…Wie is Stoer & Eigenwijs?My Profile

  • Reply
    Marieke
    14 augustus 2017 at 19:00

    Wat ontzettend fijn om te lezen dat het een stuk beter gaat.
    Marieke onlangs geplaatst…Campinglife – Het grote vakantieverslag – Deel 1My Profile

  • Reply
    Nicole
    17 augustus 2017 at 20:45

    Wat een fijn verslag zo om te lezen! Wat vervelend die vraag van het doorslapen.. het is inderdaad gewoon zoals het is en goed dat je door te accepteren er beter mee om kunt gaan!
    Nicole onlangs geplaatst…10 manieren om je newborn te laten slapenMy Profile

  • Leave a Reply

    CommentLuv badge

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

    error: Deze content is beveiliigd