Maken we elkaar onzeker?

Al die opmerkingen van anderen. Je wordt er mega onzeker van als (kersverse) moeder. Ik vond dat best lastig toen ik net moeder was. Je weet eigenlijk helemaal niets, je doet maar wat en dan krijg je dus allerlei vragen of opmerkingen. Waarom maken we elkaar zo onzeker? 
Herkenbare vragen

  1. Slaapt die van jou nog niet door? Die van mij wel hoor, al vanaf 6 weken heerlijk, maar jij geeft natuurlijk borstvoeding dan heb je dat.
    Nee van doorslapen is nog geen sprake. Dat heeft niks te maken met of ik borstvoeding geef of niet, ja het is lichter verteerbaar dan flesvoeding, maar ik ken genoeg mama’s die borstvoeding geven waarbij de baby wel doorslaapt. En overigens ook mama’s met flesvoeding waarvan de kindjes niet doorslapen.
  2. Nog niet gestart met vast voedsel? Dat moet je wel doen hoor met vier maanden, anders lusten ze niks als ze 12 zijn.
    Gelukkig zit er tussen 4 maanden en 12 jaar een hoop tijd, dus dat komt vast goed.
  3. Je gaat toch zeker wel bijna stoppen met borstvoeding geven? Ehm nee waarom zou ik nu al stoppen als mijn kind, net als jouw kind, dat nog steeds nodig heeft tot ze minimaal een jaar zijn.
  4. Je brengt je kind toch wel naar de peuterspeelzaal. Is wel degelijk anders dan het kinderdagverblijf hoor. Nee, ik zie dat verschil niet. Daarbij ga ik mijn kind niet nog meer wegbrengen dan nodig is.

Het is de toon die de muziek maakt.  En dat is bij bovenstaande vragen niet gelukt toen ik ze kreeg. Uit interesse vragen stellen? Ja natuurlijk! Maar dat was hier niet aan de orde.

Bemoeienis
En zo kan ik nog wel even doorgaan….Ik vraag het mij wel vaker af, waarom maken we als moeders elkaar zo onzeker. Waarom hebben we het gevoel dat we onszelf altijd moeten verantwoorden? Waarom vergelijken we onze kindjes? De één weet het nog beter dan de ander als je het allemaal moet geloven. En Google is tegelijkertijd je beste vriend en je ergste vijand. Ieder kindje ontwikkelt zich op zijn eigen tempo. De een loopt met 8 maanden en de ander pas met 15 maanden. Nou en! Alle gezonde kinderen gaan een keer lopen. Dat geldt ook voor omrollen, kruipen, praten et cetera. We doen er allemaal aan mee. Hebben soms niet eens door dat de vragen die we stellen of de opmerkingen die we maken, iets teweeg brengen bij de ander. De ene mama is er totaal niet gevoelig voor en een ander wel. Onthoudt, ieder gezin is anders en doet wat zij het beste achten voor hun kind(eren). Als je niets aardigs kunt zeggen over een ander, hou dan je mond.

Verre van perfectie
Daarnaast heb ik soms weleens het gevoel dat we doen alsof we allemaal de perfecte mama zijn en dat het moederschap altijd genieten is. Dat je eigenlijk niet durft te zeggen dat je soms weleens moet huilen omdat je even niet weet hoe je alle ballen in de lucht moet houden. Moeder zijn is een voorrecht, maar soms ook zwaar. Ik vind het soms echt moeilijk om én de perfecte vrouw voor Stephan, de perfecte vriendin voor mijn vriendinnen, de perfecte (schoon)zus, de perfecte collega én de perfecte mama te zijn. Ik ben niet perfect en dat laat ik ook echt los. Ik probeer het zo goed mogelijk te doen en dat betekent prioriteiten stellen. Keuzes maken in wat vind ik belangrijk, waar haal ik mijn ontspanning uit en tegelijkertijd de zaken die energie kosten, los te laten. Dat laatste is niet altijd makkelijk, maar soms wel hard nodig om die balans te vinden en te houden.

Zeg gewoon niks
Laten we met elkaar afspreken dat we elkaar niet onzeker maken door te doen alsof alles perfect gaat in je leven als mama. Bemoedig en help elkaar. In plaats van “slaapt die van jou nog niet door?” kun je ook zeggen: “dat lijkt me erg zwaar dat je er nog iedere nacht uit moet en dan moet gaan werken.” Dat laatste voelt toch veel fijner? Precies. Mocht je een mama tegenkomen, onthoudt dit dan. Je zal zien dat de vrouw tegenover je blij is met je bemoediging.

Hoe ervaren jullie dat?

Bewaren

Liefs Angela

You Might Also Like

3 Comments

  • Reply
    lisanne
    9 november 2015 at 15:34

    Heel herkenbaar. En agree: bemoedigen ipv irriteren..!
    Go girl!

  • Reply
    http://www./
    14 februari 2017 at 01:58

    For en fantastisk flott hage du har! Jeg kan absolutt ikke skryte på meg grønne fingre så noe slikt kan jeg bare drømme om ;)Ha en fin dag videre!Klem T

  • Reply
    Kim
    18 december 2018 at 21:15

    Helemaal eens! Alleen…15 maanden lopen is ook nog behoorlijk vroeg (het gemiddelde is 14 maanden). Ik snap je punt hoor, daar niet van 🙂

  • Leave a Reply

    CommentLuv badge

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

    error: Deze content is beveiliigd