Lief schoolkind op de fiets, daar ging je bijna…

Iedere dag als ik naar mijn werk ga houd ik mijn hart vast bij twee rotondes die ik tegenkom. Al die fietsers die roekeloos oversteken. Ook jij, lief schoolkind, neemt voorrang, terwijl je het niet hebt. Je kijkt überhaupt niet als je oversteekt. Het enige dat je doet is op je telefoon kijken, doorfietsen en vervolgens schrik je op omdat een auto je nadert….

Het is zo jammer dat je je op dit moment niet realiseert hoe spannend je moeder en vader het vinden als je op de fiets of in de auto stapt. Of dat nu naar school is, naar een vriend of naar een kroeg. Dat ze altijd hopen dat je veilig aankomt en het liefst ontvangen ze daar een berichtje van. Iedere keer? Stiekem het liefst misschien wel, maar nee dat dan ook weer niet. Dat heet een stukje controle loslaten, jou het vertrouwen geven dat je echt wel goed op jezelf let en zoals mijn vader altijd zei: je verstand gebruikt. Maar die eerste keer school, naar de kroeg of alleen autorijden, dat zijn momenten dat ze het wel graag willen weten. Pas dan kan dat stukje loslaten ook beginnen. Vanaf het eerste moment dat je ter wereld kwam willen je ouders je beschermen. Ze voeden je op, brengen je normen en waarden bij en leren je manieren. Allemaal zodat jij je weg in de maatschappij kunt vinden.

De eerste keer dat jij zonder zijwieltjes kon fietsen renden je ouders klappend naast je. Riepen zij heel hard: “goed zo meisje, je kan het! We zijn zo trots op je.” Je hebt toen ook al geleerd dat je op moest passen voor auto’s, dat je altijd naar links kijkt, naar rechts en weer naar links voor je oversteekt. Op de basisschool doe je een fietsexamen waar je ook alle regels toe moet passen en daar slaag je voor. Je weet dus precies hoe het moet.

Wat maakt dat je het nu vergeten bent? Of vind je het minder belangrijk en denk je: de meeste auto’s stoppen daar toch wel. En daar heb je een beetje gelijk in, de meesten stoppen daar inderdaad. De reden is dat een schoolkind zoals jij, daar roekeloos oversteekt. En ook al hebben wij als automobilisten voorrang, wij zijn fout als we jou aanrijden en dat willen wij niet. Soms rijden auto’s door en de boze blikken die dan getoond worden door een schoolkind zijn niet mis. Jij had geen tijd voor die blik, want je schrok op toen de automobilist voor mij jou naderde.

Je leest dit waarschijnlijk niet, maar ik moest het gewoon even kwijt. Ik hoop namelijk dat ik mijn dochter en zoon al die waarden ook mee mag geven. Alles wat jouw ouders jou geleerd hebben over verkeersveiligheid, ga ik hen ook leren. En ik hoop dat, als zij naar de middelbare school gaan, ze dan wel netjes kijken. Dat ze bedenken; kan ik oversteken of kan ik toch beter afstappen en even wachten?

Je schrok, maar kon nog net je stuur recht houden. Vervolgens fiets je vrolijk verder en kijkt weer op je telefoon. Alsof er niets gebeurd is. Besef je dan niet dat het maar een haar scheelde of je lag onder die auto? Er komt misschien een dag dat het niet goed afloopt. Ik hoop dat dat moment nooit komt voor jou of voor een ander schoolkind op de fiets. Maar iedere keer als ik daar rij, houd ik mijn hart vast. 

Liefs Angela

You Might Also Like

7 Comments

  • Reply
    judith
    17 oktober 2016 at 07:38

    Oh afschuwelijk he ik hou meerdere keren per fietsrit of autorit ook mn hart vast want sjeeminee wat letten fietsers niet op, en dat is van alle leeftijden helaas. Mobieltjes verbieden op de fiets? Van mij mag t. Vandaag nog.

  • Reply
    Simone
    17 oktober 2016 at 08:23

    Volgens mij zijn ze al verboden toch? Of mag je op de fiets wel je mobiel vasthouden? Oh ik begrijp helemaal je gevoel. Je zult je eigen kind zo zien fietsen… heel eng.
    Simone onlangs geplaatst…Weekvlog #4 | Naar de IKEA en vermiste kat terugMy Profile

  • Reply
    Charlotte
    17 oktober 2016 at 09:48

    Zo vind ik die scholieren die zonder licht fietsen ook zo gevaarlijk. Die realiseren zich echt niet dat je ze gewoon niet ziet op donkere stukken
    Charlotte onlangs geplaatst…Wie zijn er dit keer bij mijn bevalling?My Profile

  • Reply
    Ilse van Kreanimo
    17 oktober 2016 at 14:36

    Ik vind naar huis rijden na mijn werk (=school) altijd een hel.
    Gewoon omdat ik zo vaak van die gevaarlijke acties zie!
    Hun gsm aan het stuur.
    ’s morgens geen fluo in het pikkedonker….
    Ilse van Kreanimo onlangs geplaatst…Call the midwife baby dekentje: Welkom Nienke!My Profile

  • Reply
    Jodi - liefthuis
    17 oktober 2016 at 18:17

    Oos verschrikkelijk sinds ik auto rijdt zie ik oas hoe onvoorspelbaar en kwetsbaar je bent
    Jodi – liefthuis onlangs geplaatst…Ik geef antwoord zonder woorden – No word TagMy Profile

  • Reply
    Merel
    19 oktober 2016 at 07:05

    Vind dit soort dingen ook eng, het zal je kind maar zijn…
    Merel onlangs geplaatst…Waarom vieren we eigenlijk Halloween?My Profile

  • Reply
    mathiske's mama blog
    19 oktober 2016 at 07:20

    Dat is zo eng, vooral nu het eerder donker word en ze ook nog zonder licht fietsen.
    mathiske’s mama blog onlangs geplaatst…Tag: Is het al bijna kerst?My Profile

  • Leave a Reply

    CommentLuv badge

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

    error: Deze content is beveiliigd