Dit dacht ik echt tijdens mijn bevalling

Je denkt echt van alles tijdens je bevalling, tenminste…ik kan het mij nog heel goed herinneren. Sommigen zitten in een cocon en daar schrikken hun partners van. Ze zijn namelijk onbereikbaar. Anderen, zoals ik, zitten gewoon te kletsen tijdens de (pers)weeën. Veel leesplezier met het lezen van mijn gedachten tijdens mijn eerste bevalling.

  • Oh my, hoeveel vruchtwater komt er nog? Heel mijn bed is nat.
  • Hartje van de baby en mijn weeën inwendig meten? Ja hoor, ik lig toch al aan allerlei toeters en bellen. Twee slangen uit mijn doos, kunnen daar ook wel bij.
  • Valt reuze mee die weeënopwekkers, makkie! Whatsappen, Facebooken, no problemo.
  • Hmmm lekker een kerriesoepje! Wat een luxe zo’n kraamsuite in het ziekenhuis.
  • Okee nu voel ik wat. Ik leg mijn mobiel echt weg, want bevallen met is niet zo handig he.
  • Ik wil staan, maar is het niet raar als ik ga staan. Wie gaat er nu staand weeën opvangen? Ik dus.
  • En nu sta ik in mijn eigen vruchtwater, leunend over het bed in mijn blote kont. Fijn er komt een matje aan. Die kunnen ze wel blijven vervangen als het zo doorgaat….
  • Die weeën doen echt heel erg zeer.
  • Dit is fijn zo hard leunen tegen Stephan aan met tegendruk. Nee schat je mag niet naar de andere kant van het bed.
  • Ik kan het niet, ik kan het niet, ik kan het niet. (Stephan: Je kan het wel, je doet het goed, je bent sterk)
  • Staan is echt fijn, ik wil niet meer liggen op bed. Mevrouw Lodder, u moet nu even op bed gaan liggen, want dan kunnen we uw ontsluiting bekijken. Oke, oke, ik heb geen keuze. Ik ga liggen omdat het moet.
  • Aaaah daar komt weer zo’n rotwee, ik wil staaaahaan!
  • Lekker daar komt de lunch. Hoezo mag ik niet eten? Ik heb honger. Geef maar een dextro dan en een beetje water.
  • Gelukkig heb ik niets gegeten, want het kerriesoepje heb ik nu eruit gespuugd. Dan heb je al zo’n 6 centimeter ontsluiting vertelt de verpleegkundige.
  • Denk aan yoga. Een wee is als de zee. Een golf die komt en die gaat. Adem in, adem uit… Rot toch op met die golf, het doet zeer.
  • Pijnstilling is misschien wel een goed idee. Je moet dan wel op bed liggen. Ehm.. nee laat dan maar. Wil je dan een kruik? Doe dat dan maar, wie weet helpt dat een beetje.
  • Ik voel me echt ontzettend beroerd. Ik ben ziek, moet bevallen en het is ijskoud hier.
  • Nee dat helpt dus niet zo’n kruik, naja het is wel lekker warm.
  • Sorry verpleegkundige en Stephan dat ik over jullie en het bed heb gespuugd. Je hebt dan nu echt zo’n 8 cm ontsluiting.
  • Ik voel druk, ik heb geen rust tussen de weeën door. Dan mag je een beetje meegeven, maar niet persen. Ja dit is fijn, dit is fijn!
  • Yes! 10 centimeter ontsluiting, nog even en dan hebben we onze baby in onze armen.
  • Mijn doos staat in brand!
  • Ik wil niet uitscheuren, ik wil niet uitscheuren, ik wil niet uitscheuren.
  • Er staan serieus twee verpleegkundigen en een verloskundige naar mijn doos te kijken, mij aan te moedigen alsof ik een marathon aan het lopen ben. Oké focus, we zijn er bijna.
  • Pak je baby zelf maar. Echt? Gaaf!
  • Het is een meisje! Het is echt een meisje. We hebben een dochter!

Na de bevalling moest de placenta er ook nog uit

  • Aha, alleen de navelstreng met een stuk vlies, dat hoort niet geloof ik. Daar heb ik in ieder geval niets over gelezen.
  • Ja hoor probeer hem maar met je hand eruit te halen, ik ben toch al gehavend daar beneden, kan vast niet erger.
  • Hoezo de placenta komt niet en ik moet misschien naar de OK?
  • Ik moet persen, ik voel dat er iets komt. Yes! Hij is er uit.
  • Een foto maken van de placenta? Ehm.. ik geloof dat ik dat niet wil.
  • Hechten doet zeer. Haha waar heb je het over? Bij een bevalling valt alles in het niet.
  • Hopelijk heb ik niet al te veel hechtingen nodig. Vier? Oow dat valt geloof ik dan wel mee.

Lees ook: Dit dacht ik tijdens mijn tweede bevalling

Wat dacht jij tijdens je bevalling? Of kun je je dat niet meer herinneren?

Liefs Angela

You Might Also Like

18 Comments

  • Reply
    Vlijtig Liesje
    23 december 2015 at 13:05

    Ik dacht ‘They shoot horses don’t they?’

    Deze uitspraak las ik ooit in een boek, en de strekking was dat ze paarden toch ook uit hun lijden verlossen, waarom mensen dan niet. Ik had flink pijn van de weeën toen ik dit dacht ; )

  • Reply
    Wilmaaa
    24 december 2015 at 09:06

    Wow, een hoop gedachtes! Ik hield mezelf voor dat dit nog lang geen genoeg pijn deed en ik er nog lang niet was, dat hielp wel. Toen ik moest persen dacht ik, kom er nou uit en geef me alsjeblieft een knip 😉

  • Reply
    Daniëlle
    6 januari 2016 at 19:05

    Haha, al die gedachtes. Wat een boel. Mijn eerste bevalling vond ik heel heftig. Mijn weeën waren heel heftig in mijn rug. Op gegeven moment verloor ik de controle en dacht ik alleen maar; ik wil dat dit voorbij is. De tweede bevalling was een droombevalling van 4 uur. Ik heb de weeën niet echt als pijn ervaren, maar kon ze dit keer -ondanks dat het weer rugweeen waren- goed opvangen. Bij elke wee dacht ik, ik ben weer iets dichterbij en deze wee komt nooit meer terug

    • Reply
      Angela Lodder
      8 januari 2016 at 15:26

      Hihi 🙂 Dat lijkt mij zeer pijnlijk, rugweeën… Wow 4 uur, wat fijn! En dat is inderdaad een mooie positieve gedachte 🙂

  • Reply
    Lieneke
    25 maart 2016 at 09:32

    Haha wat een leuke blog!!

    • Reply
      Angela Lodder
      25 maart 2016 at 14:58

      Hihi. Thanks dat je de moeite neemt om een reactie achter te laten 🙂

  • Reply
    Anne-Marije
    3 april 2016 at 19:24

    Ik had heel de dag al steken maar geen idee dat dit weeën waren ( 3 dagen overtijd..maar al een x aantal weken voorweeën ) In het ziekenhuis dacht ik steeds..geef me een paracetamol, of misschien 2! en tijdens het hechten…oh menn ik beval nog liever een keer! Haha

    • Reply
      Angela Lodder
      4 april 2016 at 17:33

      Haha geweldig Anne-Marije! Dankjewel voor het delen 🙂

  • Reply
    Merel
    22 april 2016 at 07:45

    Geweldig, maar mooi ook hoe je de geboorte van jullie dochter beschrijft!
    Vond die gedachte over de weeënopwekkers ook herkenbaar. Ik heb echt geleerd: zolang je nog denkt “doen al die vrouwen hier nu zo moeilijk over? Zoveel pijn doet het echt niet hoor, dit kan ik hebben!” dan heb je nog geen echte weeën 😀
    Merel onlangs geplaatst…Gewichtige zakenMy Profile

    • Reply
      Angela Lodder
      1 mei 2016 at 14:58

      Hihi leuk dat het over die weeënopwekkers herkenbaar is. Dat is inderdaad heel goed verwoord, dan zijn het geen echte weeën! Dank voor je reactie.

  • Reply
    kim
    23 april 2016 at 18:05

    Omdat ik bij de oudste een psychose heb gehad, heb ik daar geen herinneringen aan.
    De jongste is megasnel geboren (van eerste wee, tot doornknippen navelstreng ongeveer 50min) ik weet nog dat ik een hele discussie met de verpleegster gevoerd had over de bevalling (kwam binnen met 10cm ontsluiting over dat ik nu echt snel ging bevallen en ik daarover in discussie ging. en toen ze op mijn buik werd gelegd en ik dacht oh hey je bent er al. Mijn eerste woorden weet ik nog wel tegen haar
    kim onlangs geplaatst…10 basis regels voor bdsmMy Profile

    • Reply
      Angela Lodder
      1 mei 2016 at 14:59

      Wow wat heftig Kim! Dat is een gigantische achtbaan waar je doorheen bent gegaan. Dank voor het delen van je reactie.

  • Reply
    mathiske's mamablog
    23 april 2016 at 20:42

    Leuk geschreven. Ik dacht vooral met het hechten Auw, oke ontspan. Auw! Oh ja ontspan. Moeten ze nu echt al mn baby mee nemen, wat is het eigenlijk. Een meisje? EEn meisje!

    • Reply
      Angela Lodder
      1 mei 2016 at 15:00

      Thanks! Haha geweldig en ook heerlijk je reactie over het geslacht.

  • Reply
    Renske
    4 mei 2017 at 23:04

    Alle fases komen langs in je verhaal, leuk!

    Ik dacht tijdens de weeen vaak: ” O ja, het doet pijnnnn! Maar ik zit op 90-95% van wat ik aan zou kunnen”… en het is niet boven de 100% gekomen. Ik kon het aan.

    Toen we een zoon bleken te hebben (was een verrassing) sprak ik voor de eerste keer zijn naam uit in zijn eigen aanwezigheid. Dat vond ik heel speciaal, “H íj was het dus al die tijd geweest die die drukte maakte in mijn buik”, dacht ik (toen ik weer boven jan was- poeh heftig ding hoor dat bevallen en over paar maandjes weer)!

  • Reply
    Kelly Maas
    24 oktober 2018 at 21:53

    Haha geweldig geschreven.
    Ik mis helaas heel veel stukken van mijn bevalling omdat die zo snel ging. Met weeën en al 3.5 uur.. Op het laatst kreeg ik een flinke weeënstorm waarin ik heb liggen janken als een klein kind met daarbij zeggend alleen maar auw,auw,auw en ga maar door.. Toen vervolgens ons zoontje op mijn buik lag heb ik blijkbaar heel vaak verward gezegd dat dit echt mijn kindje was, en hoe mooi hij was en echt zo van ons en zo ook weer door haha. Dit is wat ik te horen heb gekregen en me ook nog kan herinneren verder is heel veel een waas of weet ik gewoonweg niet.. Over 10 weekjes mag ik nog een keer. Hopelijk krijg ik er nu zelf ook wat meer bewust van mee..

  • Reply
    Marieke
    4 januari 2019 at 08:44

    Hihi leuk artikel. bij de oudste ging de bevalling zo snel dat ik daar veel van niet meer weet. Totaal 3.5 uur. Was totaal overrompeld en ineens moest alles klaargemaakt worden voor een thuisbevalling wat eigenlijk niet de bedoeling was.
    Vastbesloten die bij de tweede anders.te doen. Die was gepland dus ik wist dat het komen ging. Die duurde 5 kwartier en heb alles meegemaakt. Tussen de weeën door gezellig met de verloskundige en kraam gekletst. En zij maar wachten tot ik in de bevallingsroes terechtkwam. Niet dus!

  • Leave a Reply

    CommentLuv badge

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

    error: Deze content is beveiliigd