Dé positieve zwangerschapstest in Zuid-Afrika

In de afgelopen jaren heb ik twee positieve zwangerschapstesten in mijn handen gehad. Hoe dat ging bij mijn tweede zwangerschap hebben jullie kunnen lezen. Maar hoe ging dat de eerste keer? 
Wat voorafging….
De dag dat ik de pil in de prullenbak gooide weet ik nog goed. Dat was op 10 juli 2014 en hoe hard ik ook riep dat het heus een jaar mocht duren, schreeuwde mijn lichaam iets anders. Ik-wil-een-baby-en-liever-gisteren-nog-dan-vandaag. God wist heus wel dat ik snapte dat het op Zijn tijd zou plaatsvinden, maar ik wilde eigenlijk wat anders. Daar bad ik ook voor, want ik wilde niet dat ik er zó mee bezig was. Toch was dat lastiger dan ik had gedacht en gehoopt. Een week voordat ik de pil weggooide was er nog niets aan de hand. Waarom was dat veranderd? We zouden immers pas voor het echie gaan als we terugkwamen uit Zuid-Afrika. Mijn laatste strip zou ik daar namelijk afmaken. Dat liep dus anders, want Stephan zei: “schat, kun je niet nu al stoppen?” Uhm…. wat bedoel je? “Met de pil!” Ja dat zou in theorie kunnen, maar hoezo? Een gesprek over eerder stoppen met de pil volgde en ik sputterde nog even tegen dat ik misschien wel zwanger zou zijn in Zuid-Afrika. Dat wilde ik eigenlijk niet, want stel dat ik me hondsberoerd zou voelen!? Ik wilde genieten van onze een-jaar-later huwelijksreis. Stephan zijn antwoord was dat het dan wel heel toevallig zou zijn. Het zou vast niet meteen raak zijn. Hij had gelijk dat was het niet en ik was teleurgesteld.

22 september 2014
Ik ben al zo lang niet ongesteld geweest. Ik twijfel of het allemaal wel goed werkt. Mijn menstruatie was zo onregelmatig als het maar zijn kan. Natuurlijk dat kon ik er ook nog wel bij. Hoewel ontpillen toch niet schijnt te bestaan, gaf ik toch die pil de schuld. En zwanger was ik ook niet, want dat wezen de testen wel uit. Toch doe ik nog een laatste test…. Ik moet weten of ik gewoon rood vlees kan eten en wijn kan drinken in Stellenbosch. Ja dat kan helaas! De test is spierwit, dus ik laat het los. “Niet op mijn tijd, maar op Zijn tijd Angela” dat zeg ik tegen mezelf. Ik pak de laatste spullen in voor onze reis naar Zuid-Afrika. Een maand gaan we daar samen doorbrengen, zo gaaf!

7 oktober 2014
Wat een schitterend land. De big five hebben we ook in de pocket. Het is een droom die uitkomt. Er is geen dag die voorbij gaat of we zien weer andere mooie dingen. Het eten is waanzinnig en de wijn zo lekker. Dit is het goed leven, vieren dat we een jaar getrouwd zijn in deze mooi omgeving. Samen reizen van Johannesburg naar Kaapstad. De panoramaroute, de privé natuurreservaten, het Krugerpark, Swaziland, de Drakensbergen, olifantenpark en nu weer aan de kust. Wat een schitterend uitzicht hier in Knysna. Het voelt alsof ik de jackpot heb gewonnen! En dan is het 7 oktober. Ik ben zo ontzettend misselijk en moet overgeven. Vast iets verkeerd gegeten denk ik op dat moment nog. Toch blijf ik bij vlagen de dag daarna misselijk. Er bekruipt mij een gevoel. Het kriebelt in mijn buik. Zou het?! Ik zet het snel uit mijn hoofd en hoop dat ik me snel weer goed voel.

9 oktober 2014
De misselijkheid blijft en heb ook alweer een paar keer overgegeven. Dit is zo irritant en het gevoel dat ik zwanger ben wordt steeds sterker. We besluiten in de supermarkt een zwangerschapstest te kopen. Die kunnen we dus niet vinden, maar een lieve medewerkster kan ons helpen. Ze kijkt ons aan en maakt een opmerking of het wel de bedoeling was. En wij op ons beste engels vertellen dat we getrouwd zijn en dat het zeker de bedoeling is. Ze geeft ons de test, schud ons de hand en vertelt dat ze bidt dat de test positief zal zijn. Lief! Die avond gaan we op tijd slapen, morgen namelijk weer naar onze volgende bestemming. Op familiebezoek bij de neef van mijn opa en zijn vrouw in Oudshoorn.

1o oktober D-Day
Exact drie maanden na het stoppen met de pil doe ik weer een test. Ik plas in een glas dat daar staat, want ik kan dus niet over die test plassen. Knap als vrouwen dat wel kunnen overigens. Binnen 10 seconden zie ik twee dikke strepen. Ik pak de gebruiksaanwijzing erbij, want ik begin te twijfelen. Dan komt het besef. Ik ben zwanger. Ik ben zwanger. Schat…. ik ben zwanger. Je wordt vader! We geloven het allebei niet zo, het is zo onwerkelijk. Hoe dan? Hoe lang al? Wat nu? Dat laatste vraagt Stephan zich af. We besluiten de verloskundigenpraktijk te mailen en ik uit mijn zorgen. Ik heb wijn gedronken en niet zomaar eentje. Ik heb ook rood vlees gegeten. En dat foliumzuur heb ik in Nederland gelaten, want ik had geen zin om daar dan ook nog eens rekening mee te houden. Achteraf vond ik dat niet zo’n slimme zet van mij…. Die dag kregen we de volgende geruststellende reactie terug:

Hoi Angela,

Allereerst van harte gefeliciteerd met de zwangerschap! Begrijpelijk dat
jullie het lastig vinden om te weten hoe ver je zwanger bent. Vermoedelijk
was je cyclus direct na het stoppen met de pil niet regelmatig en heb je
daardoor je eisprong misschien een aantal dagen/weken later gehad dan
verwacht.

Wat ik vermoed op basis van je gegevens is dat je 4-5 weken zwanger bent:
ongeveer 2 weken na de bevruchting kan je een positieve zwangerschapstest
hebben en de 2 weken voor de bevruchting tellen ook al mee met je
zwangerschapsweken omdat dan je eicel begint te groeien. Omdat je op 22
september nog een negatieve test had lijkt het mij dus dat je ongeveer 4-5
weken zwanger zou zijn. De definitieve termijn van de zwangerschap wordt
altijd bekeken door middel van een echo (je kindje wordt opgemeten en dit
komt dan overeen met een bepaalde zwangerschapsduur).

Begrijpelijk dat je het vervelend vindt dat je wijn hebt gedronken.
Gelukkig is het niet veel geweest en ben je er nu mee gestopt. Veel
vrouwen weten aan het begin van hun zwangerschap nog niet dat ze zwanger
zijn en dan drinken ze wel eens een wijntje. Dat zijn dingen die gebeuren.
Wat je nu kan doen is in ieder geval geen alcohol meer drinken en
je er geen zorgen om maken. 

Daarnaast nog even de vraag of je al foliumzuur slikt? Zo ja: helemaal
prima. Zo niet dan kun je dit misschien ergens in een apotheek kopen in
zuid Afrika, want extra foliumzuur is wel belangrijk aan het begin van je zwangerschap.

Jullie kunnen vrijdag de 17e bij ons langskomen voor het intake gesprek,
dan krijgen jullie alle verdere informatie. Kunnen jullie om 9 uur?

Hopelijk ben je de laatste week vakantie niet al te misselijk en kan je
nog lekker genieten daar! Veel plezier nog en als er iets is dan mag je
altijd mailen. Sms’en, whatsappen of bellen mag natuurlijk ook altijd!

Groetjes,
Verloskundigenpraktijk Een Nieuw Begin.

De laatste week en terug naar Nederland
We maken een foto langs de kant van de weg. Mijn eerste foto in Zuid-Afrika waarbij we weten dat ik ons kindje draag. We gaan op pad voor “folic acid” en ik moet zeggen dat ik de Nederlandse term toch beter vind klinken. Ik slik braaf de foliumzuur en we genieten van onze laatste week in Zuid-Afrika. De tijd bij de neef van mijn opa is ook leuk! Verder dus geen wijnproeverij in Stellenbosch zoals ik had bedacht 😉 We zien nog walvissen in Hermanus en genieten 3 dagen van Kaapstad en haar omgeving.  Lionshead beklimmen als je zwanger bent is best pittig. Man wat was ik moe en misselijk die dagen! Het was een reis om nooit te vergeten. Terug in Nederland verrassen we mijn ouders op Schiphol. Stephan zegt: “We hebben een groot cadeau, maar nu is het nog klein”. We geven de sokjes die we kochten in Kaapstad en mijn moeder snapt het meteen. Bij mijn vader duurt het even, maar dan rollen bij ons allemaal de tranen rijkelijk. Die avond verrassen we ook mijn schoonouders en de toekomstige ooms en tantes. Te leuk om te doen!

Intake en onverwachtse echo
De intake verloopt heel fijn. Wat een goede keuze hebben we gemaakt om voor hen te kiezen. Toevallig volgen ze op dat moment de opleiding tot echoscopiste, zodat ze ook echo’s kunnen doen. Ze wil wel even kijken, want stel dat ik al langer zwanger ben, dan ziet ze een kindje. Ze ziet inderdaad wel iets, maar duidelijk is het niet. Ze adviseert mij om een afspraak te maken in het ziekenhuis. Dat doen we, we kunnen terecht op dinsdag, dus moeten nog een weekend wachten. En jawel, daar zien we ons prachtige kindje. Een kloppend hartje en ik ben al ruim 7 weken zwanger op dat moment.

Zo bijzonder. Op 20 mei 2015 werd onze dochter Naomi geboren!

Liefs Angela