Dé dagelijkse ‘discussies’ met mijn dreumesdochter

“Discussies voer je niet met een dreumes”, zei iemand laatst tegen mij. Uhm… dat dacht ik ook, totdat ik een paar situaties onder elkaar zette en ook van mijn mede mama vriendinnen dagelijkse strubbelingen voorbij zag komen. Bij een ander is dat overigens altijd heel erg grappig, menig lachend poppetje met betraande oogjes gaan over en weer via de app. Hilarisch, echt! Dat ik een ‘discussie’ voer met Naomi besef ik overigens niet meteen, maar als het wat langer duurt, dan denk ik: “Ik ben wel gek ook dat ik hier een discussie sta te voeren met een kind, ik ben de volwassene hier en zij moet luisteren.” Klinkt goed he, standvastig ook. Vind ik wel, maar in de praktijk werkt het dus niet zo, althans bij mij niet. Lach je even mee vandaag? Want stiekem moet ik er ook wel heel hard om lachen hoor.

Kleding; Jawel, zelfs een dreumes van 21 maanden weet al precies wat ze wel en niet aan wil. Of het nu gaat om sokken (ze draagt het liefst de roze), een jurk, maillot, broek enzovoorts. Van de week nog gebeurde het volgende. Mevrouw wil opgetild worden om in haar kledingkast te kijken. So far so good… Ze wijst een shirt aan en een vest. Ik vraag haar of ze dat vandaag aan wil en haar antwoord is standvastig JA met een big smile. Ik pak het uit haar kast en wil haar aankleden op de commode. Tot zover nog geen krijsende dreumes. Maar dan komt het…. hoe haal ik het in mijn hoofd om dat vest bij haar aan te doen. Krokodillentranen van hier tot aan Tokio en ook papa wordt nog even geroepen. Papa vind het grappig, want Naomi en ik heb regelmatig woorden om haar vest. Dat gaat ongeveer zo: Naomi, we doen gewoon vandaag dit vest aan. Je hebt het net zelf uitgekozen. Het is een heel mooi vest, mama heeft deze speciaal voor jou gekocht. Het staat je zo mooi. Naomi antwoord: “MAMAAAAAAAAAAAA UIT!  Goed, dat is duidelijke taal niet waar? Ze wil een vest dat dicht kan met een knoopje of een rits. Dit vest heeft dat niet, het is een vest dat open hangt. Het is zo’n gaaf vest, maar mevrouw vindt het niets. Ik ben zelfs zo ver dat ik er een knoop aan ga laten naaien, zodat ze het vest kan dragen. Want… wedden dat ze het vest dan wel aan wil? Ow, ze had het vest natuurlijk niet aan. Mama 0 – Naomi 1.

Eten; Ook zo’n leuke, vooral met brood. Ik laat haar tegenwoordig kiezen wat ze op haar brood wil. Naomi is dol op brood, worst, kaas, pindakaas. Er is eigenlijk niets dat ze niet lust op haar brood, daar kan ik nog een voorbeeld aan nemen. Ze vindt het ook heerlijk om een plakje worst los op te eten en dat mag ze ook, nadat ze haar boterham heeft opgegeten. Goed, je snapt het al, daar neemt zij natuurlijk geen genoegen mee. Ook hier komen dan weer de krokodillentranen van pas. De wereld vergaat natuurlijk compleet als je eerst je brood op moet eten. En het is helemaal erg als je vader of moeder juist die worst op hun brood eten, die jij nu op wilt eten. Hoe halen we dat in ons hoofd?! Door stug door te zetten dat ze toch echt eerst die boterham op moet eten, is het alsnog 1-o voor team ouders tegen Naomi. Ze wil na haar brood ook standaard fruit. Op de een of andere manier noemt ze banaan “Manga”. Dat roept ze dan ook heel hard, dat ze dat wil. Na heel veel uitleg dat ze eerst haar boterham op moet eten en dan banaan krijgt, dat gaat er niet in. Ik hou normaal stug vol, maar van de week had ik een slap moment en ga ik toch die banaan. Tja…..

Het kinderdagverblijf had laatst ook zo’n leuk verhaal. Ze is dol op crackers en die krijgt ze daar, maar nadat ze haar brood heeft opgegeten. Het ‘probleem’ met Naomi is, is dat als ze het ziet staan op tafel, ze het dan ook meteen wil. Zo ook met de crackers. Ze kreeg een cracker, maar zonder beleg. De wereld was natuurlijk te klein, want hoe haalt de leidster het in haar hoofd om geen beleg op die cracker te doen?! Ehm nou Naomi, omdat je eerst die boterham op moest eten, daarom dus.

Slapen; Ik denk dat ieder huishouden wel een bepaald ritueel heeft. Wij dus ook en het is er eentje die behoorlijk goed werkt, als je je er ook maar aan houdt. Dat is niet moeilijk, maar de vraag is of je dreumes het er mee eens is en dat is niet altijd zo…. Naomi is dol op boekjes, dus ze mag een boekje lezen voor het slapengaan. Aangezien we zo aan het tobben waren met het slapen waren dat er eerst drie, een laaaaang bedritueel, maar het werkte. Nu zijn we dat bedritueel aan het inkorten, dat betekent één boekje. Mevrouw wil dagelijks haar fotoboek bekijken. Ze roept heel hard ZITTEN, daarmee bedoelt ze dat wij op de grond moeten zitten. Naomi zit in de schommelstoel. Jep omgekeerde wereld he.. meestal zit je daar met kind, maar onze prinses zit daar alleen. Dan wil ze Naomi kijken (ze snapt geloof ik nog niet helemaal dat ze het zelf is, maar dat komt vanzelf). En dan gaat ze vrolijk iedereen langs: Naomi slapen, Naomi drinken, Naomi appel, Naomi eten, papa, mama, opa, oma, bomo (bono, de hond van mijn schoonouders) enzovoorts. Wij moeten dat ook allemaal bevestigen wat ze zegt en daar ook bij knikken en dat doen we natuurlijk braaf. Enorm schattig hoor, echt! Maar dan komt het…

Mevrouw wil nog een boekje lezen en dat maakt ze goed duidelijk ook. Ik ben niet altijd zo standvastig, dus hoppa ik zeg dat ze nog één boekje mag lezen en daar komt het Sesamstraatboekje. Ook daarin gaat ze alles benoemen, wij moeten de bladzijdes voor haar omslaan en bij Koekiemonster blijft ze altijd een beetje hangen en het woord koekje ook heel veel herhalen. Dan hebben we weltruste gezegd tegen Bert en Ernie en dan gaat Naomi ook slapen. Niets is minder waar, want ze wil nóg een boekje lezen en dan gaat het fout. De standvastigheid is weg, ze mag nog een boekje lezen. Maar dan is eigenlijk het einde zoek. Ze blijft wijzen en die roepen….Dan beseft ze dat ze toch echt geen boekje meer mag lezen. Dan zegt ze dat ze wil sjommelen (schommelen), dat mag ze dan ook even. Dan ga ik haar pakken en roept ze heel hard NEEEEEEEEE. Oke, nog even schommelen dan en met een big smile zit ze daar. Dan pak ik haar toch echt op en dan kruipt ze dicht tegen mij aan, want ze is natuurlijk moe. Hoppa in de slaapzak en nog even kroelen. Voor haar bidden, vertellen dat we van haar houden, dat God bij haar is en dat ze lekker kan gaan slapen. Dan ligt ze en zegt ze: DJINKE! Hup pak die fles maar zeg ik tegen Stephan. Ze neemt nog geen eens een slok geloof ik, maar toch. Daarna gaat ze dan uiteindelijk slapen en besef ik mij dat we weer teveel hebben toegegeven vanavond. Maar we hebben winst, want ze slaapt en dat telt uiteindelijk zeg ik tegen mezelf.

Ochtendspits; Naomi is een vroege vogel. Als ze 06:30 uur wakker zou worden, zou er niets aan de hand zijn. Dan ben ik al gedoucht en kan ik meteen met haar naar beneden. De praktijk is alleen anders. Naomi is er vaak al om 6:00 uur en soms zelfs eerder. Dat betekent dat ze boven even moet wachten tot ik klaar ben met douchen. Er zijn boekjes, er is speelgoed, dus ze kan zich prima vermaken. Dat gaat veelal ook goed, maar niet altijd. Zo van de week nog: mama mee kieke en dan loopt ze naar het traphekje. Met andere woorden: ik wil naar beneden om televisie te kijken. Ze mag van ons in de ochtend eventjes televisie kijken en aan het eind van de middag tijdens het koken. Ze blijft zeuren en drammen dat ik mee moet. Ik vertel op mijn beurt dat mama even wil aankleden, haar wil doen enzovoorts en dat ik dan haar ga wassen en aankleden. Dat blijf ik dan ook constant herhalen: “Naomi, luister eens goed naar mama. Ik zei dat ik nog even mijn haar moest doen en dan gaan we jou wassen en aankleden.” Het woord ‘zo’ komt gewoon niet in het woordenboek voor, het is nu, nu of nu. Hilarisch natuurlijk, want ze staat daar in haar pyjama te drammen en te wijzen met haar vingertje. En ik op mijn beurt praat tegen haar op mijn hurken, geef haar een knuffel en vertel ook nog eens dat ik snap dat ze naar beneden wilt, maar dat ze even moet wachten. Ook ‘even’ en ‘wachten’ komen niet voor in haar woordenboek. Uiteindelijk besluit ik na drie keer uit te leggen, haar toch maar even te laten en warempel ze gaat een boekje lezen…

Er zijn natuurlijk nog veel meer voorbeelden, maar het artikel wordt anders veel te lang!

Welke discussie voer jij het meeste met je kind(eren)?

De foto bovenaan dit artikel komt van Shutterstock.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Liefs Angela