Borstvoeding | Afvallen als dat niet moet. Hoe gaat het nu?

Ik vind alle mailtjes en berichtjes met de vraag hoe het nu met mij gaat, heel erg lief! Dat jullie zo met mij meeleven en mij allerlei tips geven vind ik heel bijzonder. Ik krijg overigens ook minder leuke reacties. Dat ik beter kan stoppen met het geven van borstvoeding, dan is het probleem zo opgelost. Anderen zeggen: “ik zou willen dat ik zo afviel, dus ik snap je probleem niet”. Ik heb geen last van deze reacties, want ik weet zelf hoe het zit 😉 Soms zou het fijn zijn als je kilo’s aan elkaar kon geven, niet waar?!

Ik heb wel de behoefte om uitleg te geven. We zijn nu eenmaal niet allemaal hetzelfde. Het is voor mij heel moeilijk om aan te komen. Ik kom geen kilo aan als ik een slagroomgebakje eet. Zelfs niet als ik een hele taart zou eten. Dat is al zo van kleins af aan. Ik weet nog goed dat ik naar de schooldokter ging ik groep acht om te wegen en te meten. Ik was lang en dun. In het eerste jaar van de middelbare school moest ik terugkomen. Samen met mijn vader liep ik het gebouw binnen. We werden apart genomen en daar kreeg ik de vraag of ik anorexia had. Ze stelde de vraag uiteraard anders, want toen wist ik nog niet wat dat was. “Geef je weleens over nadat je gegeten hebt?” “Nee natuurlijk niet, waarom zou je dat doen?”, zei ik. Wat een stomme vraag dacht ik. “Weet je het zeker?” Ja. Even later werd mijn vader naar binnen geroepen en moest ik op de gang wachten. “We denken dat uw dochter anorexia heeft.” Het was een constatering, geen vraag. Hij werd boos en vertelde dat hij zeker wist dat ik geen anorexia had. Ik at niet zoveel inderdaad, maar anorexia had ik niet. We gingen weg en daarna ben ik samen met mijn moeder naar een diëtiste gegaan. dat ging een tijdje goed, maar het zette geen zoden aan de dijk. Tot op de dag van vandaag kom ik dus zeer moeilijk aan, maar broeken kopen gaat zeer goed in tegenstelling tot vroeger. Lang leve de lengte- en breedtematen!

Hoe gaat het nu?
Disclaimer: Ik heb veel adviezen gekregen van de voedingskundige. Het is erg lief van haar dat ze mij wil helpen zonder dat daar kosten aan zijn verbonden. Dit voedingsschema is op mij persoonlijk afgesteld. Om die reden deel ik deze dus niet. Jullie lezen hier hoe ik de nieuwe adviezen vindt, hoe het met mij gaat en of ik nog steeds borstvoeding geef.

Nadat ik bij haar thuis was geweest, begonnen de feestdagen. Ik heb besloten om daarna te starten met haar adviezen. Ik had voldoende eetmomenten, maar at in mijn situatie niet de goede dingen. Het was een prima eetpatroon voor een ‘normaal’ persoon, maar niet voor iemand die borstvoeding geeft en al moeilijk aankomt in gewicht.

Ik ben ervan overtuigd dat het met goede voeding moet lukken. Ik neem nu andere voedingsstoffen tot mij en daarnaast nog vitamines. Het is wel even wennen, omdat ik hele andere tussendoortjes gewend was, maar dat komt goed. Over een paar weken weet ik niet beter 😉

Ik kijk overigens niet meer naar mijn BMI op aanraden van de voedingskundige. Iemand kan 100 kilo wegen en te zwaar zijn volgens die berekening, maar erg gespierd zijn (spieren wegen zwaarder dan vet, mocht je dat nog niet weten). Daar waar ik iedere week op de weegschaal stond (ik wilde goed in de gaten houden dat ik niet verder afviel), doe ik dat nu nog maar één keer in de maand. Is ook beter voor mijn gemoedsrust. Toch stiekem even op de weegschaal gestaan, dat begrijpen jullie natuurlijk wel.  Ik weeg nu 61 kilo, dus een halve kilo meer. Of dat nu ligt aan mijn nieuwe voedingsschema of aan de feestdagen, dat laten we nog maar even in het midden;-) Volgende maand ga ik weer op de weegschaal staan en dan ben ik erg benieuwd. Zolang ik niet afval ben ik al tevreden!

Ik geef nog steeds borstvoeding!

En daar ben ik ontzettend blij mee. Ik was zo bang dat ik moest stoppen, maar met deze adviezen heb ik er vertrouwen in dat ik Naomi nog lang kan blijven voeden.

Liefs Angela